Prawo do wynagrodzenia chorobowego, zasiłku chorobowego ma każdy pracownik, który do tego się kwalifikuje. Zasiłek przysługuje z ubezpieczenia chorobowego lub wypadkowego, a podstawowym warunkiem jego otrzymania jest podleganie tym ubezpieczeniom.
Nie zawsze trzeba czekać
W niektórych sytuacjach zasiłek chorobowy przysługuje po upływie okresu wyczekiwania, który uzależ- niony jest od długości podlegania ubezpieczeniu chorobowemu. Gdy to ubezpieczenie jest obowiązkowe, okres wyczekiwania to tylko 30 dni, przy dobrowolnym trzy razy więcej (90 dni).
Składniki w podstawie
Podstawę zasiłku chorobowego oblicza się co do zasady z 12 miesięcy poprzedzających niezdolność do pracy. Nie ustala się jej na nowo przy kolejnej absencji, jeśli przerwa od ustania poprzedniej trwała krócej niż trzy miesiące kalendarzowe.
Ciągłość podstawy zasiłku bierze się pod uwagę do kalkulacji wypłaconego zasiłku do momentu zakończenia umowy o pracę.
Co do zasady włącza się do niej wszystkie składniki, od których jest naliczana i odprowadzana składka na ubezpieczenie chorobowe. Są jednak pewne wyjątki od tej reguły. Mianowicie jeżeli pracownik zachowuje prawo do jakiegoś składnika wynagrodzenia w okresie absencji chorobowej (zgodnie z obowiązującymi w zakładzie układami zbiorowymi lub innymi przepisami), wówczas nie należy ich włączać do podstawy. W sytuacji, w której nie zostały uregulowane jasne przepisy dotyczące zachowania prawa do składnika wynagrodzenia za okres pobierania zasiłku uznaje się, że powinien on zostać wliczony do podstawy zasiłku chorobowego z uwagi na fakt, że nie jest wypłacany za okres pobierania świadczenia.
