Taki wniosek wypływa z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 25 października 2018 r. w sprawie Walltopia AD przeciwko Direktor na Teritorialna direktsia na Natsionalnata agentsia za prihodite – Veliko Tarnovo (C-451/17).
Czytaj także: Delegacje: wyjazd nie powinien przypadać na czas zwolnienia lekarskiego
W czym problem
Petya Stefanov Punchev, obywatel Bułgarii, został zatrudniony na półroczny okres próbny. Wcześniej pracował w różnych miejscach pracy. Jego ostatnie zatrudnienie skończyło się 1 marca 2015 r. i do momentu rozpoczęcia pracy u skarżącego nie posiadał tytułu do ubezpieczenia społecznego. Niedługo po rozpoczęciu pracy P.S. Punchev został oddelegowany do pracy do Zjednoczonego Królestwa.
Pracodawca wystąpił o wydanie zaświadczenia A1, aby potwierdzić, że prawo bułgarskie miało zastosowanie w trakcie oddelegowania P.S. Puncheva. Bułgarski urząd odmówił wydania zaświadczenia A1. Stwierdził, że pracownik nie podlegał prawu bułgarskiemu przez co najmniej miesiąc przed rozpoczęciem delegowania. Pracodawca odwołał się od decyzji, ale dyrektor organu utrzymał ją w mocy. Pracodawca zaskarżył odmowną decyzję do sądu.
W swoich rozważaniach sąd odsyłający zauważył, że rozporządzenia unijne dotyczące koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w różny sposób określają przesłanki określenia prawa właściwego dla ubezpieczenia pracownika delegowanego. Dodatkowo, sąd odsyłający powziął wątpliwość, czy dla określenia prawa właściwego znaczenie powinno mieć obywatelstwo czy miejsce zamieszkania pracownika.