Zagadnienie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności realizowanych przez wspólnoty mieszkaniowe budzi kontrowersje od długiego czasu. Wynikają one zarówno z okoliczności związanych ze specyficzną formą działalności wspólnot mieszkaniowych, jak i z niejasnymi i budzącymi rozbieżności interpretacyjne przepisami dotyczącymi opodatkowania VAT działalności mieszkaniowej. Najnowsze orzecznictwo sądów administracyjnych może te niejasności wyjaśnić i uporządkować.
Podmiot inny niż jego członkowie
Wspólnoty mieszkaniowe funkcjonują na podstawie ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Daną wspólnotę mieszkaniową tworzy ogół właścicieli lokali wchodzących w skład określonej nieruchomości. Przepisy, wskazując, że wspólnota może nabywać prawa i obowiązki, nadają jej charakter jednostki organizacyjnej niemających osobowości prawnej. Wspólnota mieszkaniowa jest więc odrębnym od swoich członków, podmiotem praw i obowiązków. W efekcie, gdy realizuje ona swoje zadania, jest uznawana za podatnika VAT. Przy czym – co trzeba podkreślić – jest ona podatnikiem VAT odrębnym od swoich członków.
Części odrębne i wspólna
Nieruchomości, w których funkcjonują wspólnoty mieszkaniowe, można podzielić na dwie zasadnicze części.
1. Do pierwszej z nich zalicza się lokale stanowiące przedmiot odrębnej własności, czyli przede wszystkim mieszkania oraz lokale użytkowe.
2. Druga część to nieruchomość wspólna, którą stanowią grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, czyli najczęściej korytarze, klatki schodowe, windy. Udział w nieruchomości wspólnej przysługuje każdemu właścicielowi jako prawo związane z własnością poszczególnego lokalu.