Tak uznała Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 2 sierpnia 2016 r. (ITPP1/4512-409/16/BS).
Sprawa dotyczyła pośrednika ubezpieczeniowego, który współpracuje jako podwykonawca ze spółką posiadającą zezwolenie Komisji Nadzoru Finansowego na wykonywanie działalności agencyjnej. Do zadań wnioskodawcy jako subagenta należą czynności takie jak: prezentowanie klientom oferty produktów ubezpieczeniowych towarzystw, które współpracują ze spółką-agentem, pozyskiwanie klientów, wykonywanie czynności związanych z przygotowaniem i realizacją produktów ubezpieczeniowych (udzielanie informacji o zakresie ubezpieczenia oraz treści oferty produktu ubezpieczeniowego, a także informacji wymaganych przez ustawę o pośrednictwie ubezpieczeniowym, doręczanie dokumentów niezbędnych do zawarcia umowy, wystawianie polis, przyjmowanie wpłat składek i przekazywanie ich do towarzystwa ubezpieczeń, monitorowanie wpłat należności, itp.), kolportaż i dystrybucja materiałów promocyjnych oraz kształtowanie pozytywnego wizerunku agenta i towarzystw ubezpieczeniowych wśród klientów. Wynagrodzenie wypłacane wnioskodawcy jest częścią wynagrodzenia otrzymanego przez spółkę-agenta od towarzystw ubezpieczeniowych.
Zdaniem wnioskodawcy wykonywana przez niego usługa powinna podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT. W opinii subagenta zwolnienie dla usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych przewidziane na mocy tego przepisu ma charakter wyłącznie przedmiotowy i dla celów jego zastosowania nie ma znaczenia, że usługi nie będą przez niego świadczone bezpośrednio na rzecz towarzystw ubezpieczeniowych.
Organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. Uzasadniając wydaną interpretację organ powołał się na linię orzeczniczą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zgodnie z którą stwierdzenie statusu pośrednika ubezpieczeniowego zależy od cech danej działalności, a nie od istnienia (lub nie) bezpośredniego stosunku umownego pomiędzy pośrednikiem a stronami umowy ubezpieczeniowej (por. wyrok w sprawie C-124/07, J.C.M. Beheer BV). Organ zwrócił ponadto uwagę na to, że o pośrednictwie nie może być mowy, jeżeli podwykonawca wykonuje wyłącznie część czynności faktycznych związanych z zawarciem umowy (por. wyrok w sprawie C-235/00, CSC Financial Services Ltd.). Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy, organ stwierdził, że usługi wnioskodawcy mają charakter pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, w związku z czym mogą korzystać ze zwolnienia od opodatkowania.
Komentarz eksperta
Katarzyna Krześnicka, starszy konsultant w dziale prawno-podatkowym PwC
