Refakturowanie mediów – odrębne świadczenie czy element usługi najmu

Zużycie wody lub prądu jest fakturowane oddzielnie od czynszu, jeśli korzystający z lokalu może decydować o ich poborze. Ale wywóz nieczystości jest częścią kompleksowego świadczenia. Najemca nie ma bowiem prawa wybrać usługodawcy.

Publikacja: 12.10.2015 06:10

Refakturowanie mediów – odrębne świadczenie czy element usługi najmu

Foto: 123RF

W wyroku z 10 lipca 2015 r. (I FSK 944/15) Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się do opodatkowania VAT opłat za zużycie mediów, którymi obciążani są najemcy. Tym samym NSA dokonał interpretacji rozstrzygnięcia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydanego w sprawie C-42/14 w odniesieniu do polskiej ustawy o VAT.

Przełomowy wyrok TSUE

W orzeczeniu z 16 kwietnia 2015 r. w sprawie C-42/14 TSUE stwierdził, że sprzedaż usług najmu oraz odsprzedaż mediów co do zasady powinny być uznawane za odrębne świadczenia w rozumieniu przepisów o VAT. Jednak przy spełnieniu szczególnych warunków opłaty za media powinny być wkalkulowane w podstawę opodatkowania usługi najmu. Trybunał przedstawił przy tym katalog przesłanek, które mogą być pomocne przy ustalaniu zasad opodatkowania najmu i opłat za zużycie mediów.

Co przemawia za rozdzieleniem...

Zdaniem TSUE za uznaniem tych świadczeń za odrębne z punktu widzenia przepisów o VAT mogą przemawiać następujące okoliczności:

- możliwość wyboru świadczeniodawców przez najemcę oraz decydowania o własnym zużyciu wody, energii elektrycznej lub energii cieplnej,

- odrębne fakturowanie i taryfikacja usług najmu i sprzedaży mediów,

- prawo wynajmującego do rozwiązania umowy najmu w przypadku zalegania przez najemcę z płatnością należności za media (przy czym nie jest to według TSUE samoistna przesłanka uznania ww. świadczeń za odrębne),

- w przypadku usług odnoszących się do części wspólnych nieruchomości (np. sprzątania schodów itp.) – możliwość zorganizowania tych usług przez każdego najemcę indywidualnie lub przez najemców wspólnie oraz odrębne fakturowanie tych świadczeń w stosunku do najmu,

- w odniesieniu do usług wywozu nieczystości – prawo najemcy do wyboru świadczeniodawcy lub zawarcia bezpośrednio z nim umowy, nawet jeśli z tych uprawnień nie korzysta i otrzymuje świadczenie od podmiotu wyznaczonego przez wynajmującego (na podstawie umowy zawartej między tymi dwoma ostatnimi podmiotami), a także wykazywanie wywozu nieczystości w odrębnej pozycji na fakturze.

...a co za łącznym ujęciem

Do świadczenia kompleksowej usługi najmu dochodzi natomiast – w opinii TSUE – wtedy, gdy sam najemca nie ma możliwości swobodnego i niezależnego wyboru świadczeniodawców i sposobów korzystania z mediów. Ponadto za łącznym opodatkowaniem opłat za najem i media przemawia to, że nieruchomość oddawana w najem obiektywnie, na płaszczyźnie ekonomicznej, wydaje się stanowić jedną całość z towarzyszącymi temu najmowi świadczeniami, np. przy najmie lokali biurowych pod klucz lub krótkoterminowym najmie nieruchomości.

Uwaga! TSUE podkreślił, że to do sądu krajowego należy każdorazowo ustalenie, czy na podstawie postanowień umownych i faktycznych okoliczności towarzyszących sprawie dochodzi do realizacji jednego niepodzielnego ekonomicznie świadczenia, którego elementami są najem nieruchomości oraz dostawa wody, energii elektrycznej, energii cieplnej itp., czy odsprzedaż mediów podlega opodatkowaniu oddzielnie od usługi najmu.

Pierwsze krajowe rozstrzygnięcie

Pierwszym merytorycznym rozstrzygnięciem NSA, uwzględniającym ww. wytyczne TSUE, był wyrok z 10 lipca 2015 r. (I FSK 944/15). W orzeczeniu tym NSA rozpatrywał skargę kasacyjną wniesioną przez państwową osobę prawną, która realizuje zadania zlecone w zakresie m.in. gospodarki mieszkaniowej i internatowej oraz zadania własne obejmujące m.in. gospodarowanie powierzonym mieniem Skarbu Państwa, w tym poprzez oddawanie nieruchomości w trwały zarząd, dzierżawę, najem, użyczenie. W tej działalności wskazana osoba prawna obciąża najemców kosztami zużytych mediów, tj. energii elektrycznej, cieplnej, wody, wywozu nieczystości itp. Najemcy płacą z tego tytułu zaliczki, których wysokość określana jest w umowie przy zastosowaniu stawek podatku właściwych dla dostarczanych mediów.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego, NSA stwierdził, że co do zasady opłaty wynikające z eksploatacji lokalu przez najemcę są zapłatą za odrębne od najmu czynności i jako takie nie powinny stanowić elementu kalkulacyjnego czynszu najmu. Jednocześnie NSA wskazał kryteria, które powinny być brane pod uwagę przy ustalaniu, czy mamy do czynienia z jednorodnym świadczeniem czy odrębnymi usługami. Zdaniem sądu okoliczność, że najemca ma możliwość zadecydowania o sposobie korzystania z takich mediów, jak woda, energia elektryczna i cieplna oraz odprowadzanie ścieków poprzez określanie wielkości zużycia, przesądza z reguły o tym, iż odsprzedaż tych mediów jest osobnym świadczeniem w stosunku do samej usługi najmu. Natomiast wywóz nieczystości powinien być traktowany jako czynność odrębna od usługi najmu, jeżeli najemca miał możliwość wyboru świadczeniodawcy tych usług. Jak wskazał NSA: „Media w postaci zużycia wody, energii elektrycznej i cieplnej, odprowadzania ścieków co do zasady powinny być uważane za odrębne świadczenia od usługi najmu, jeżeli najemca miał możliwość wyboru sposobu korzystania z danych towarów i usług poprzez decydowanie o wielkości zużycia. W przypadku natomiast wywozu nieczystości, czynności te powinny być traktowane jako odrębne od usługi najmu, jeżeli najemca miał możliwość dokonania wyboru świadczeniodawcy tych usług".

Indywidualne liczniki

W omawianym wyroku NSA podjął próbę interpretacji przesłanek dotyczących zasad opodatkowania należności za najem oraz opłat za media w polskiej praktyce podatkowej. Nie sposób odmówić słuszności twierdzeniu, że jedną z podstawowych przesłanek przemawiających za odrębnością tych świadczeń z punktu widzenia VAT jest uprawnienie najemcy do decydowania o zasadach korzystania z mediów. Dotyczy to mediów, które podlegają zużyciu, czyli wody oraz energii elektrycznej i cieplnej, a także na odprowadzania ścieków. Decydowanie o zasadach korzystania z tych mediów może się realizować np. poprzez zainstalowanie indywidualnych liczników czy też poprzez przyjęcie kryterium średniego zużycia w przeliczeniu na liczbę osób korzystających z wynajmowanych nieruchomości. W takim przypadku można bowiem wskazać na istnienie odrębności pomiędzy obydwoma rodzajami świadczeń: najmem i dostawą mediów. To najemca jako podmiot bezpośrednio korzystający z usług dostawcy mediów będzie miał zasadniczy wpływ na ustalenie stopnia i sposobu zużycia przedmiotu tych świadczeń – niezależnie od stosunku prawnego łączącego go z wynajmującym.

—Ewelina Kalita jest młodszą konsultantką podatkową w ECDDP sp. z o.o.

Zdaniem autora

Paweł Barnik, zastępca dyrektora departamentu ds. podatków pośrednich w ECDDP sp. z o.o.

Odbiór odpadów organizuje gmina

NSA stwierdził, że w przypadku usługi wywozu nieczystości decydującym kryterium jest możliwość wyboru odbiorcy odpadów przez najemcę. Należy przy tym zwrócić uwagę, że w obecnym stanie prawnym ani wynajmujący, ani najemca nie mają zasadniczo prawa wyboru świadczeniodawcy tych usług. Od 1 stycznia 2012 r. weszła bowiem w życie nowelizacja ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, na podstawie której gminy zostały zobowiązane do zorganizowania odbioru odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości znajdujących się na ich terenie. W tak zorganizowanym systemie to gmina wybiera w drodze przetargu podmiot odpowiedzialny za wywóz nieczystości i podpisuje z nim umowę. A zatem, zgodnie z analizowanymi orzeczeniami TSUE oraz NSA, należałoby przyjąć, że obciążając najemcę za wywóz odpadów, wynajmujący nie realizuje odrębnego świadczenia. Opłata za wywóz nieczystości stanowi wobec tego nieodłączny element usługi najmu i jako taka powinna być traktowana jako element kompleksowego świadczenia.

W wyroku z 10 lipca 2015 r. (I FSK 944/15) Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się do opodatkowania VAT opłat za zużycie mediów, którymi obciążani są najemcy. Tym samym NSA dokonał interpretacji rozstrzygnięcia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydanego w sprawie C-42/14 w odniesieniu do polskiej ustawy o VAT.

Przełomowy wyrok TSUE

Pozostało 95% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Sądy i trybunały
Łukasz Piebiak wraca do sądu. Afera hejterska nadal nierozliczona
Praca, Emerytury i renty
Czy każdy górnik może mieć górniczą emeryturę? Ważny wyrok SN
Prawo karne
Kłopoty żony Macieja Wąsika. "To represje"
Sądy i trybunały
Czy frankowicze doczekają się uchwały Sądu Najwyższego?
Materiał Promocyjny
Jak kupić oszczędnościowe obligacje skarbowe? Sposobów jest kilka
Sądy i trybunały
Rośnie lawina skarg kasacyjnych do Naczelnego Sądu Administracyjnego