Producent i dystrybutor zawarli umowę handlową regulującą warunki współpracy w zakresie dostawy wyrobów między nimi. Na jej podstawie producent sprzedaje swoje wyroby i towary dystrybutorowi prowadzącemu punkty detalicznej. Zgodnie z umową rozliczenie za dostawy następuje na podstawie faktury opiewającej na cenę wynikając z cennika ustaloną na podstawie dostarczonych towarów. W interesie producenta jest, aby dystrybutor prowadził funkcjonujące punkty detaliczne, w których sprzedaje głównie wyroby producenta i ma zakaz sprzedaży towarów stanowiących dla niego konkurencję. W związku z tym ustalili oni docelowy poziom rentowności, na jakim dystrybutor powinien prowadzić działalność, żeby mógł bez problemów finansowych prowadzić swoje punkty handlowe, a producent ma partycypować w osiąganiu docelowego poziomu rentowności. Zgodnie z zawartą umową, jeśli w danym roku podatkowym poziom rentowności dystrybutora, prowadzącego działalność zgodnie z zasadami określonymi w umowie, będzie niższy niż poziom docelowy, producent ma obowiązek wyrównać poziom rentowności. Celem rozliczenia pomiędzy producentem a dystrybutorem jest skorygowanie okresowego wyniku (rentowności) dystrybutora osiąganego na podstawowej działalności operacyjnej, do poziomu rynkowego. Wyrównanie poziomu docelowej rentowności ma następować na podstawie noty księgowej wystawionej przez producenta. Czy spółka będąca producentem, słusznie uważa, że kwota otrzymywana od niego przez dystrybutora tytułem wyrównania rentowności nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług przez dystrybutora, a czy tym samym nie powinna być opodatkowana VAT i udokumentowana fakturą oraz czy można uznać, że wynagrodzenia producenta z tytułu dostawy towarów, a tym samym nie musi być udokumentowane fakturami korygującymi? – pyta czytelnik