W 2015 r. podatnik wystąpił o interpretację przepisów o VAT. Wyjaśnił, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji pieców, palenisk i palników piecowych, i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. W 2009 r., jeszcze jako kawaler, kupił za własne oszczędności w trybie przetargowym od państwa pół nieruchomości – działki zabudowane i niezabudowane, w tym wpisane do rejestru zabytków (zabytkowa fortyfikacja). Dla nieruchomości nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a w studium jest ona oznaczona jako „UF – usługi w fortach". Przy sprzedaży udzielono mu 5- proc. bonifikaty w zamian za zobowiązanie się do przeprowadzenia niezbędnych prac konserwatorskich. Nieruchomość miała być bezpieczną lokatą kapitału, dlatego nie wykorzystywał jej m.in. do prowadzenia działalności gospodarczej.
Czytaj także: Zbycie nieruchomości gruntowej zabudowanej a podatek VAT
Wnioskodawca zapytał czy ewentualna sprzedaż udziału w prawie własności nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Sam uważał że nie, bo transakcja nie będzie związana z działalnością gospodarczą. Będzie to zarząd majątkiem prywatnym.
Przeciwnego zdania był jednak fiskus. Stwierdził, że nawet jeżeli pierwotnie działki zostały nabyte do majątku prywatnego jako lokata kapitału, to w kontekście całokształtu planowana sprzedaż nie ma charakteru ani jednorazowego, ani okazjonalnego. To operacja zaplanowana i zorganizowana. Urzędnicy zauważyli, że podatnik jest właścicielem również dwóch innych mieszkań, które wynajmuje. W konsekwencji prowadzi działalność w branży nieruchomości, tj. w zakresie wynajmu, co stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu VAT. Ponadto, w przeszłości sprzedał trzy inne mieszkania, czyli planowana sprzedaż nieruchomości nie będzie pierwszą. Tym samym opisane czynności nie stanowią zatem wykonywania zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Sprawa trafiła na wokandę, a racji fiskusowi najpierw odmówi sąd pierwszej instancji, a ostatecznie też Naczelny Sąd Administracyjny. Nie miał wątpliwości, że w spornej sprawie formy aktywności sprzedającego nie wskazują, żeby wykraczały poza czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.