Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 lipca 2016 r. (I FSK 226/15).
Podatnik prowadzi działalność polegającą na wynajmowaniu lokali użytkowych. Jeden z najemców wystąpił z prośbą o wcześniejsze rozwiązanie umowy. Po negocjacjach zawarto porozumienie, w ramach którego tytułem strat i utraconych korzyści wynajmującego, spowodowanych wcześniejszym rozwiązaniem umowy, najemca zobowiązał się do zapłaty odszkodowania.
Podatnik zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem, czy w tym stanie faktycznym prawidłowe jest traktowanie odszkodowania jako świadczenia pieniężnego niepodlegającego opodatkowaniu VAT. Zdaniem podatnika, nie stanowi ono wynagrodzenia za wykonanie jakiejkolwiek spośród czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, w szczególności odpłatnego świadczenia usług.
Organ w wydanej interpretacji indywidualnej uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe wskazując, że w zamian za odstąpienie od umowy, a tym samym rezygnację z roszczeń wynikających z przedwczesnego ustania umowy, spółka otrzymała odszkodowanie, będące wynagrodzeniem na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
Sąd I instancji (III SA/Wa 1230/14) oddalił skargę podatnika stwierdzając, że świadczenie otrzymane przez niego nie wypełnia znamion odszkodowania. Sam fakt wcześniejszego rozwiązania umowy za porozumieniem nie daje podstaw do twierdzenia o wystąpieniu szkody. Kwota zapłacona przez najemcę wywodzi się przecież z samej umowy najmu, wobec czego jest objęta zakresem art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.
