Zdarza się, że polska spółka sprzedaje towar za granicę kontrahentowi z innego kraju UE (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów; WDT), ale faktura zostaje wystawiona na rzecz niewłaściwego nabywcy, tzn. takiego, który w rzeczywistości nie był stroną transakcji.
Czytaj także: Kiedy transakcje muszą być opłacone z rachunku bankowego
Dokumentowanie zdarzeń gospodarczych
Faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawiane zgodnie z obowiązującymi przepisami w tym względzie. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy o VAT mają znaczenie dowodowe. Celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych. Pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług, czy też otrzymania zaliczki. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, która nie dokumentuje zaistniałego zdarzenia gospodarczego.
Przez wystawienie faktury należy rozumieć sporządzenie tego dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.
Korekta nie zawsze możliwa
Faktura korygująca jest wystawiana w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Skorygowanie faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego. Nie ma natomiast możliwości korekty faktury w sytuacji, gdy pierwotna faktura została wystawiona, ale nie weszła do obrotu prawnego (z uwagi na to, że nie została przekazana adresatowi).
