Kiedy nabycie licencji jest importem usług

Nieposiadanie statusu podatnika VAT przez usługodawcę powoduje, że w tym przypadku nabywca świadczeń nie rozlicza podatku od importu usług.

Publikacja: 27.08.2018 06:10

Kiedy nabycie licencji jest importem usług

Foto: Adobe Stock

Kto sprzedaje usługę

- Spółka (podatnik VAT czynny) zawarła umowę licencji na zarejestrowany w Polskim Urzędzie Patentowym wzór przemysłowy. Licencjodawca jest osobą fizyczną mieszkająca we Francji. Tam też ma rezydencję podatkową poświadczoną stosownym certyfikatem rezydencji. Na podstawie tej licencji spółka produkuje i sprzedaje wyroby. Z tytułu uzyskanej licencji spółka płaci licencjodawcy opłaty licencyjne określone umową. Produkcja wyrobów objętych licencją ma miejsce w Polsce. Licencjodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ani podatnikiem podatku od wartości dodanej, nie prowadzi działalności gospodarczej. Czy spółka powinna rozpoznawać import usług?

Licencjodawca, od którego spółka nabywa usługę licencji, jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i niebędącą podatnikiem VAT. Dlatego po stronie spółki nie dojdzie do importu usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o VAT (interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 6 czerwca 2014 r., IPTPP2/443-207/14-4/AW).

Czytaj także: VAT: kiedy zwykłe zakupy w sieci stają się importem usług

Zakup od zagranicznej firmy

- Polska spółka (podatnik VAT czynny) posiadająca w Polsce siedzibę działalności gospodarczej nabywa prawa niematerialne (licencje) od czeskiej spółki. Licencjodawca nie ma siedziby i nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Polski ani nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Polsce. Licencjodawca otrzyma opłaty licencyjne w wysokości 2 proc. sprzedaży netto produktów marki z tytułu przyznania licencjobiorcy (polskiej spółce) licencji na znaki handlowe oraz prawo sprzedaży produktów zawartych w patentach. Czy polska spółka powinna rozpoznać import usług z tytułu nabycia tych licencji?

Z pytania wynika, że:

- usługobiorcą jest podatnik VAT mający siedzibę działalności gospodarczej w Polsce,

- usługodawcą jest firma czeska niemająca siedziby na terytorium Polski,

- miejscem świadczenia (stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy o VAT) tych usług będzie terytorium Polski.

Dlatego w świetle art. 2 pkt 9 oraz art. 17 ust. 1 pkt 4, ust. 1a i ust 2 ustawy o VAT, po stronie polskiej spółki powstanie obowiązek rozliczenia podatku z tytułu importu usług (por. interpretację Izby Skarbowej w Katowicach z 28 lutego 2014 r., IBPP4/443-641/13/PK).

Usługi świadczone w sposób ciągły

- Znana z poprzedniego przykładu spółka w zamian za przyznanie licencji zobowiązuje się uiszczać opłatę licencyjną w wysokości 2 proc. sprzedaży netto produktów marki czeskiego licencjodawcy. Uregulowanie opłaty licencyjnej będzie następować na końcu każdego roku finansowego. Licencjobiorca zobowiązuje się wysyłać do licencjodawcy, w terminie 30 dni od zakończenia okresu raportowania, dokładny i wyczerpujący raport oraz zapłacić należne kwoty po wystawieniu przez licencjodawcę faktury na podstawie należnej opłaty licencyjnej. Kiedy należy rozpoznać obowiązek podatkowy z tytułu tych usług?

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi (zob. art. 19a ust. 1 ustawy o VAT). W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę (zob. art. 19a ust. 2 ustawy o VAT). Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi (art. 19a ust. 3 ustawy o VAT).

W świetle art. 19a ust. 1 i 3 ustawy o VAT należy przyjąć, że obowiązek podatkowy z tytułu nabycia tych usług (licencji) – które są świadczone w sposób ciągły dłużej niż przez rok, w którym nie upłynął termin płatności – będzie powstawał na koniec roku podatkowego. Uznaje się je bowiem za wykonane na koniec roku. (por. interpretację Izby Skarbowej w Katowicach z 28 lutego 2014 r., IBPP4/443-641/13/PK).

Marcin Szymankiewicz doradca podatkowy

Podstawa prawna: art. 2 pkt 9, art. art. 17 ust. 1 pkt 4, ust. 1a i ust 2, art. 19a oraz art. 28b ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. DzU z 2017 r. poz. 1221 ze zm.)

Nieruchomości
Odszkodowanie dla Agnes Trawny za ziemię na Mazurach. Będzie apelacja
Materiał Promocyjny
Tajniki oszczędnościowych obligacji skarbowych. Możliwości na różne potrzeby
Sądy i trybunały
Wierzyciel powinien sprawdzić, czy dłużnik jeszcze żyje
Za granicą
Polacy niewpuszczeni na obchody wyzwolenia obozu w Ravensbrück
Sfera Budżetowa
Setki milionów dla TVP po cichu. Posłowie w Komisji Finansów Publicznych zdecydowali
Zawody prawnicze
Prokuratura Krajowa podjęła kolejne działania ws. Ewy Wrzosek