Nabycie wewnątrzwspólnotowe środka transportu a VAT

Nabycie wewnątrzwspólnotowe innego środka transportu obliguje do złożenia informacji VAT-23.

Publikacja: 14.08.2019 06:10

Nabycie wewnątrzwspólnotowe środka transportu a VAT

Foto: 123RF

- 30 czerwca 2019 r. spółka będąca czynnym podatnikiem VAT i podatnikiem VAT EU kupiła w Niemczech koparkę na kołach, o masie całkowitej 18 ton. Koparka została przyjęta do używania w czerwcu 2019 r. i wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Została (sklasyfikowana w grupie 580KST-PKWiU 2892.26 i PKWiU 2892.27 Maszyna do robót ziemnych i fundamentowych. Koparka nie podlega rejestracji na terytorium kraju. Została ona wyprodukowana w 2008 r., a jej moc to 88 KW, 118 KM. Maszyna ta służy do robót ziemnych przy oddzielaniu urobku od gruntu i przenoszeniu na środki transportu lub składowisko, służy również jako urządzenie przeładunkowe do robót ziemnych. Zastosowane w niej koła mają taką samą funkcję jak i gąsienice i służą do przemieszczania maszyny. W wyniku dostawy koparka została przewieziona do Polski. Jej zakup został udokumentowany fakturą wystawiona przez niemieckiego podatnika od wartości dodanej z 30 czerwca 2019 r. nabycie tej koparki spółka rozliczy jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Czy nabycie od kontrahenta unijnego koparki kołowej nakłada na spółkę obowiązek złożenia informacji VAT-23 i zapłaty podatku VAT na rachunek urzędu skarbowego?

Czytaj także: Usługi świadczone za granicą - zasady odliczania VAT

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1–3 lub 8 ustawy o VAT (tj. w deklaracji VAT-7, VAT-7K albo VAT-8). Jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju, to stosownie do art. 103 ust. 4 w zw. z ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy mają obowiązek, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

W tych przypadkach, zgodnie z art. 103 ust. 5 ustawy o VAT, podatnicy muszą przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodnie z ustalonym wzorem, informację o nabywanych środkach transportu (tj. VAT-23). Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika.

Podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu zobowiązany jest zatem do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o takim nabyciu (VAT-23) oraz do zapłaty podatku z tego tytułu w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Przy czym, informacja i zapłata podatku dotyczy zarówno „nowych środków transportu" jak i „innych środków transportu".

Przez nowe środki transportu rozumie się m.in. przez to przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta (zob. art. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o VAT).

Zatem za „nowe środki transportu" mogą być uznane pojazdy lądowe przeznaczone do transportu osób lub towarów, które spełniają określone warunki dotyczące mocy silnika bądź jego pojemności skokowej oraz dotyczące dotychczasowej długości ich używania (mierzonej czasem używania oraz przebiegiem).

Natomiast przez „inne środki transportu", o których mowa w art. 103 ust. 4 ustawy o VAT należy rozumieć środki transportu tożsame z nowymi, jednak nie spełniające warunku uznania ich za „nowe środki transportu" w postaci przebiegu lub okresu, który upłynął od dopuszczenia ich do użytku.

Stosownie do art. 38 ust. 1 rozporządzenia 282/2011 – „środek transportu", o którym mowa w art. 56 oraz w art. 59 akapit pierwszy lit. g dyrektywy 2006/112/WE, obejmuje pojazdy, mechaniczne lub inne, a także innego rodzaju wyposażenie i urządzenia służące do przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, w tym przeznaczone do ciągnięcia, przesuwania lub pchania przez pojazdy, i zasadniczo zaprojektowane oraz faktycznie nadające się do wykorzystania w celu transportu.

Z kolei, przepis art. 38 ust. 2 rozporządzenia 282/2011 zawiera przykładową listę środków transportu i zgodnie z tym przepisem, środki transportu obejmują w szczególności następujące pojazdy:

a) pojazdy lądowe, takie jak samochody, motocykle, rowery, trójkołowce oraz pojazdy turystyczne;

b) przyczepy i naczepy;

c) wagony kolejowe;

d) statki;

e) statki powietrzne;

f) pojazdy dostosowane specjalnie do przewozu osób chorych lub rannych;

g) ciągniki i inne pojazdy rolnicze;

h) pojazdy o napędzie mechanicznym lub elektrycznym przeznaczone dla osób niepełnosprawnych.

Środkami transportu nie są pojazdy trwale unieruchomione ani kontenery (zob. art. 38 ust. 3 rozporządzenia 282/2011).

Analiza art. 38 rozporządzenia 282/2011 wskazuje, że elementem przesądzającym o uznaniu danego pojazdu za środek transportu jest jego przeznaczenie, tzn. przewóz osób lub rzeczy z miejsca na miejsce. Użyty w definicji „środka transportu" zwrot dotyczący przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, dotyczy zarówno pojazdów, jak i innego rodzaju wyposażenia i urządzeń.

Koparka kołowa nie jest wprost wymieniona w art. 38 ust. 2 rozporządzenia 282/2011. Organy podatkowe przyjmują jednak, że koparki kołowe stanowią środki transportu w rozumieniu art. 38 ust. 1 rozporządzenia 282/2011.

Główną cechą tej definicji środka trwałego jest to, że pojazdy muszą być przeznaczone do transportu osób lub rzeczy z jednego miejsca do drugiego. Jedynymi pojazdami wykluczonymi przez art. 38 ust. 3 rozporządzenia są te, które są trwale unieruchomione oraz kontenery. Głównym zadaniem koparki kołowej jest właśnie transport lub przenoszenie rzeczy, koparka służy do robót ziemnych przy oddzielaniu urobku od gruntu oraz przenoszenia na środki transportu lub na składowisko oraz jako urządzenie przeładunkowe. Nie ma znaczenia, czy muszą przenosić te rzeczy na długim czy krótkim dystansie. Jedynym warunkiem jest to, że mają one być przeznaczone do przewozu rzeczy.

Zatem wewnątrzwspólnotowe nabycie koparki kołowej zobowiązuje Spółkę do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o nabyciu środka transportu VAT-23 i zapłaty podatku VAT na rachunek urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Zaprezentowane stanowisko podzielają organy podatkowe (interpretacja dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 19 kwietnia 2019 r., 0112-KDIL1-3.4012.59.2019.3.PR).

Autor jest doradcą podatkowym

WNT

- 30 czerwca 2019 r. spółka będąca czynnym podatnikiem VAT i podatnikiem VAT EU kupiła w Niemczech koparkę na kołach, o masie całkowitej 18 ton. Koparka została przyjęta do używania w czerwcu 2019 r. i wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Została (sklasyfikowana w grupie 580KST-PKWiU 2892.26 i PKWiU 2892.27 Maszyna do robót ziemnych i fundamentowych. Koparka nie podlega rejestracji na terytorium kraju. Została ona wyprodukowana w 2008 r., a jej moc to 88 KW, 118 KM. Maszyna ta służy do robót ziemnych przy oddzielaniu urobku od gruntu i przenoszeniu na środki transportu lub składowisko, służy również jako urządzenie przeładunkowe do robót ziemnych. Zastosowane w niej koła mają taką samą funkcję jak i gąsienice i służą do przemieszczania maszyny. W wyniku dostawy koparka została przewieziona do Polski. Jej zakup został udokumentowany fakturą wystawiona przez niemieckiego podatnika od wartości dodanej z 30 czerwca 2019 r. nabycie tej koparki spółka rozliczy jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Czy nabycie od kontrahenta unijnego koparki kołowej nakłada na spółkę obowiązek złożenia informacji VAT-23 i zapłaty podatku VAT na rachunek urzędu skarbowego?

Pozostało 83% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Nieruchomości
Trybunał: nabyli działkę bez zgody ministra, umowa nieważna
Materiał Promocyjny
Wykup samochodu z leasingu – co warto wiedzieć?
Praca, Emerytury i renty
Czy każdy górnik może mieć górniczą emeryturę? Ważny wyrok SN
Prawo karne
Kłopoty żony Macieja Wąsika. "To represje"
Sądy i trybunały
Czy frankowicze doczekają się uchwały Sądu Najwyższego?
Materiał Promocyjny
Jak kupić oszczędnościowe obligacje skarbowe? Sposobów jest kilka
Sądy i trybunały
Łukasz Piebiak wraca do sądu. Afera hejterska nadal nierozliczona