Wycofanie dokumentu sprzedaży z obrotu prawnego - interpretacja podatkowa

Takie konkluzje wynikają z interpretacji indywidulanej dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 marca 2019 r. (0111-KDIB3-1.4012.12.2019.2.RSZ).

Czytaj także: Wystawianie faktur VAT - co musisz o nich wiedzieć

Spółka zajmująca się produkcją urządzeń rozdzielczych, które montowane są na platformach wiertniczych i statkach oraz świadcząca usługi ogólnobudowlane zawarła z kontrahentem umowę na wykonanie robót budowlanych. Spółka wystawiła kontrahentowi za roboty dodatkowe, którą ujęła w swoich rozliczeniach. Pomimo, że prace zostały faktycznie wykonane, co potwierdzały odpowiednie protokoły, kontrahent odesłał fakturę wskazując, że dotyczyła ona prac budowlanych, które przekraczały określony w umowie zakres finansowy. Spółka wielokrotnie przesyłała do niego fakturę wraz z wyjaśnieniami , jednakże nie uzyskała jej akceptacji. W konsekwencji, spółka wystąpiła do sądu z wnioskiem o wezwanie kontrahenta do ugody. W wyniku zmiany ustawy Prawo Wodne kontrahent został przejęty przez Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie. Finalnie do ugody nie doszło, gdyż okazało się, że PGW WP nie może być stroną pozwaną w sprawie.

W związku z zaistniałą sytuacją, spółka wystąpiła do dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w celu potwierdzenia, czy ma prawo anulować fakturę w przypadku braku akceptacji faktury przez kontrahenta oraz braku możliwości zawarcia ugody.

Organ interpretacyjny uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Fakt posiadania przez spółkę dwóch egzemplarzy faktury, w ocenie organu, nie jest wystarczający do jej anulowania.

komentarz eksperta

Agnieszka Skoczylas, konsultantka w dziale Doradztwa podatkowego Deloitte

W analizowanej sprawie kluczowe jest to, że wystawiona przez spółkę faktura dokumentuje zdarzenia gospodarcze, które zostały faktycznie wykonane przez podatnika. W kontekście anulowania faktur, warto zauważyć, że ani ustawa o VAT, ani przepisy rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, nie regulują możliwości anulowania wystawionych faktur. W praktyce jednak dopuszcza się zastosowanie takiego rozwiązania, ale wyłącznie w przypadku, gdy faktura nie została wprowadzona przez podatnika do obrotu prawnego, co potwierdza również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 6 marca 2015 r. (I FSK 1375/13).

Zasadniczo, przez pojęcie niewprowadzenia do obrotu prawnego rozumie się sytuacje, w których faktura nie została wysłana do kontrahenta, została wysłana do kontrahenta, ale nie została przez niego odebrana, bądź została wysłana i odebrana, a następnie odesłana przez kontrahenta i nie doszło w tym przypadku do dostawy towaru/świadczenia usługi. Podejście takie jest zgodne z linią interpretacyjną Ministra Finansów zaprezentowaną m.in. w interpretacji indywidualnej dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 października 2015 r. (IPPP1/4512- 809/15-2/B) oraz w interpretacji indywidulanej dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 7 stycznia 2016 r. (IPTPP3/4512-488/15-2/BM).

Dodatkowo, w wydawanych interpretacjach indywidulnych Minister Finansów podkreśla, że w przypadku anulowania faktury podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji oba egzemplarze dokumentu rozliczeniowego (zarówno egzemplarz, który miał być dostarczony kontrahentowi jak również egzemplarz, który podatnik zachowuje dla dokumentacji wewnętrznej), z adnotacją, która uniemożliwi ich powtórne wydanie i wykorzystanie. Jednocześnie anulowanie faktury powinno być wykonywane wyjątkowo, tj. zasadniczo wyłącznie w przypadku, gdy faktura nie weszła do obrotu prawnego oraz nie doszło do dokonania dostawy towaru/świadczenia usługi.

Natomiast w sytuacji, gdy faktura zawiera błędy, bądź doszło do zdarzenia gospodarczego mającego wpływ na jej treść, podatnik ma możliwość wystawienia faktury korygującej. Ustawodawca w art. 106j ustawy o VAT przewiduje okoliczności, w których podatnik ma możliwość skorygowania pierwotnej faktury, m.in. w przypadku zwrotu towaru, udzielenia obniżki ceny w formie rabatu bądź podwyżki ceny.

Stanowisko dyrektora KIS z komentowanej interpretacji jest zatem zgodne z dotychczasowym podejściem organów podatkowych, przedstawionym, m.in. w interpretacji indywidualnej dyrektora KIS z 18 kwietnia 2019 r. (0114-KDIP1-1.4012.23.2019.3.KBR), w której organ wskazał, że: „(...) faktura wystawiona w terminie określonym ww. przepisami jest prawidłowa i odnosi się do zdarzeń, które miały nastąpić w wyniku wykonania zawartej umowy. Z powyższych względów ww. faktura pomimo niedokonania płatności ze strony kontrahenta oraz jej odesłania do Wnioskodawcy nie może być przedmiotem tzw. "anulowania".