Jak rozliczyć VAT od stale powtarzających się dostaw

Jeżeli podatnik nieprzerwanie dostarcza kontrahentowi towary w ramach umowy składu konsygnacyjnego, ale każdą z dostaw da się zidentyfikować i zindywidualizować, to nie można mówić, że dostawa ma charakter ciągły.

Publikacja: 08.08.2016 03:00

Jak rozliczyć VAT od stale powtarzających się dostaw

Foto: www.sxc.hu

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z 18 maja 2016 r. (III SA/Gl 2084/15).

Podatnik (dalej: spółka) zawarł umowę składu konsygnacyjnego, zgodnie z którą dostarcza towary do magazynu kontrahenta. Własność towarów przechodzi na kontrahenta w momencie pobrania towarów z magazynu, czego dowodem są wystawiane przez spółkę dokumenty wydania towarów. Umowa z kontrahentem przewiduje ciągłość dostaw i tygodniowy okres rozliczeniowy. Podatnik zadał organowi podatkowemu pytanie czy powinien rozpoznać obowiązek podatkowy w VAT z upływem ostatniego dnia każdego następującego po sobie tygodniowego okresu rozliczeniowego, w którym towary były pobierane ze składu konsygnacyjnego przez kontrahenta. Spółka wskazała jednocześnie, że stale powtarzające się dostawy towarów w ramach umowy składu konsygnacyjnego na rzecz tego samego kontrahenta należy poczytywać za dostawę o charakterze ciągłym, dlatego obowiązek podatkowy w VAT powstaje z upływem ostatniego dnia każdego tygodniowego okresu rozliczeniowego ustalonego pomiędzy stronami, zgodnie z art. 19a ust. 3 i 4 ustawy o VAT.

Organ podatkowy (w interpretacji IBPP4/4512-141/15/PK) nie podzielił stanowiska podatnika, uznając że dokonywana przez niego dostawa towarów nie ma charakteru ciągłego. Zobowiązanie polegające na stałych dostawach towarów na konkretne zamówienie jednego kontrahenta nie przesądza o uznaniu danej sprzedaży za sprzedaż o charakterze ciągłym, a tym samym art.  19a ust. 3 i 4 ustawy o VAT określający moment dostarczenia towaru w przypadku dostawy ciągłej nie znajdzie w tym przypadku zastosowania.

Po rozpoznaniu skargi na tę interpretację, WSA podtrzymał stanowisko organu, w uzasadnieniu podkreślając, że dostawa ciągła towarów oznacza brak możliwości wyodrębnienia poszczególnych dostaw. W niniejszej sprawie, mimo że występują stale powtarzające się czynności dostawy różnych towarów, to każdą z dostaw można zidentyfikować i zindywidualizować, w związku z czym twierdzenie podatnika o ciągłości dostaw jest nieuzasadnione.

—Paweł Mróz, współpracownik zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte

Komentarz eksperta

Klaudia Kurzawińska-Butt, doradca podatkowy, konsultantka w poznańskim biurze Deloitte

Zgodnie z zasada ogólną, obowiązek podatkowy w VAT dla dostaw towarów powstaje z chwilą ich dokonania. Jednocześnie, przepisy ustawy o VAT wprowadzają wiele wyjątków, m.in. dla dostaw, dla których ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń. Wówczas – co do zasady – dostawę uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia tych dostaw.

W komentowanej sprawie wypracowany model współpracy zakładał ciągłość dostaw i tygodniowy okres rozliczeniowy, który następował na podstawie ilości pobranych przez kontrahenta towarów. Z drugiej strony spółka mogła na bieżąco kontrolować ruch towarów z magazynu na rzecz kontrahenta i miała możliwość, aby codziennie wystawiać odpowiednią fakturę.

W związku z tym zarówno organ, jak i sąd słusznie uznali, że w tym przypadku nie można mówić o dostawie o charakterze ciągłym, ponieważ każda dostawa może być zindywidualizowana i określona co do daty jej wykonania. Skarżąca była zatem w stanie rozpoznać obowiązek podatkowy na zasadzie ogólnej.

Analiza dotychczasowego orzecznictwa w tym zakresie nie jest rozstrzygająca.

Takie podejście przedstawił chociażby NSA w wyroku z 17 kwietnia 2012 r. (I  FSK 935/11). Sąd uznał w nim, że sprzedaż o charakterze ciągłym ma miejsce wtedy, gdy nie można wyodrębnić poszczególnych dostaw. Podobne stanowisko zostało wyrażone przez Izbę Skarbową w Warszawie w interpretacji z 27 maja 2015 r. (IPPP1/4512-190/15-4/KC).

Z kolei, innego zdania był WSA w Łodzi, który w wyroku z 3 grudnia 2014 r. (I SA/Łd 1077/14) wskazał, że art. 19a ust. 3 zd. 1 w zw. z ust. 4 ustawy o VAT nie mówi o dostawie ciągłej, ale o dostawach, dla których ustalono okresy rozliczeniowe. Z wyroku WSA w Łodzi wynika, że aby można było uznać, iż zastosowanie znajduje art. 19a ust. 3 zd. 1 ustawy o VAT, wystarczy, że strony umówiły się na okresy rozliczeniowe. Patrząc na literalne brzmienie przepisu art. 19a ust. 3 zd. 1 ustawy o VAT rzeczywiście można uznać, że jedynym warunkiem pozwalającym na jego zastosowanie jest ustalenie z kontrahentem okresów rozliczeniowych, a dopiero zd. 2 traktuje o dostawie ciągłej.

Niemniej wydaje się, że art. 19a ust. 3 ustawy o VAT powinien być interpretowany w taki sposób, że w całości odnosi się on do dostaw o charakterze ciągłym, tj. dostaw, co do których nie można zastosować zasady ogólnej wyrażonej w art. 19a ust. 1 tej ustawy. W związku z tym samo ustalenie okresów rozliczeniowych pomiędzy podatnikami może nie być wystarczającą przesłanką do zastosowania art. 19a ust. 3 ustawy o VAT.

Wszystko wskazuje na to, że sprawa ta znajdzie swój finał na poziomie NSA.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z 18 maja 2016 r. (III SA/Gl 2084/15).

Podatnik (dalej: spółka) zawarł umowę składu konsygnacyjnego, zgodnie z którą dostarcza towary do magazynu kontrahenta. Własność towarów przechodzi na kontrahenta w momencie pobrania towarów z magazynu, czego dowodem są wystawiane przez spółkę dokumenty wydania towarów. Umowa z kontrahentem przewiduje ciągłość dostaw i tygodniowy okres rozliczeniowy. Podatnik zadał organowi podatkowemu pytanie czy powinien rozpoznać obowiązek podatkowy w VAT z upływem ostatniego dnia każdego następującego po sobie tygodniowego okresu rozliczeniowego, w którym towary były pobierane ze składu konsygnacyjnego przez kontrahenta. Spółka wskazała jednocześnie, że stale powtarzające się dostawy towarów w ramach umowy składu konsygnacyjnego na rzecz tego samego kontrahenta należy poczytywać za dostawę o charakterze ciągłym, dlatego obowiązek podatkowy w VAT powstaje z upływem ostatniego dnia każdego tygodniowego okresu rozliczeniowego ustalonego pomiędzy stronami, zgodnie z art. 19a ust. 3 i 4 ustawy o VAT.

2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Edukacja i wychowanie
Afera w Collegium Humanum. Wykładowca: w Polsce nie ma drugiej takiej „drukarni”
Edukacja i wychowanie
Rozporządzenie o likwidacji zadań domowych niezgodne z Konstytucją?
Praca, Emerytury i renty
Są nowe tablice GUS o długości trwania życia. Emerytury będą niższe