Transakcje łańcuchowe często są nieodłącznym elementem współpracy między zagranicznymi kontrahentami. Jednocześnie zazwyczaj stanowią problem dla przedsiębiorstw pod względem podatkowym, gdyż dla prawidłowej oceny podatkowej transakcji konieczne jest ustalenie, która z dostaw w łańcuchu jest tzw. dostawą ruchomą.
Unia Europejska postanowiła ujednolić zasady w obrębie wewnątrzwspólnotowych transakcji łańcuchowych. Zgodnie z dyrektywą Rady (UE) 2018/1910 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do harmonizacji i uproszczenia niektórych przepisów w systemie podatku od wartości dodanej dotyczących opodatkowania handlu między państwami członkowskimi kraje członkowskie do 1 stycznia 2020 r. powinny implementować jej przepisy. W Polsce zmiany w zakresie transakcji łańcuchowych weszły w życie 1 lipca 2020 r. W nowych przepisach znalazło się pojęcie podmiotu pośredniczącego, a także ogólna zasada związana z przypisywaniem dostawy ruchomej w transakcjach łańcuchowych na terytorium UE.