Zasady rozliczeń z klientami i pocztą wymusiły VAT

Nadwyżka przekraczająca kwotę zwrotu kosztów przesyłki, którą uzyskała właścicielka sklepu internetowego, była dodatkowym wynagrodzeniem z tytułu dostawy towarów. I w związku z tym podlegała opodatkowaniu.

Publikacja: 07.07.2016 07:10

Zasady rozliczeń z klientami i pocztą wymusiły VAT

Foto: 123RF

Tak uznał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 maja 2016 r. (I FSK 1879/14).

Stan faktyczny

We wniosku o interpretację podatniczka wskazała, że prowadzi działalność polegającą na sprzedaży internetowej. Zgodnie z regulaminem kosztami związanymi z wysyłką towarów obciążany jest nabywca. Zapłata za dostawę następuje łącznie z zapłatą za towar na rachunek bankowy lub przekazem pocztowym i stanowi zwrot za wydatki poniesione w imieniu i na rzecz kupującego.

Wnioskodawczyni wskazała, że w umowie aukcji lub regulaminie sklepu internetowego umieszcza klauzulę, która jest załącznikiem do umowy. Zgodnie z nią kupujący udziela sprzedającemu pełnomocnictwa do zawarcia w jego imieniu i na jego rzecz umowy o świadczenie usług pocztowych i przesłanie w jego imieniu zakupionych przedmiotów. Zobowiązuje się także do poniesienia wszystkich kosztów związanych z zawarciem umowy z operatorem pocztowym, tj. kosztów opakowania, transportu i innych.

Zapytała czy udzielone przez kupującego pełnomocnictwo zwalnia z opodatkowania nadwyżkę z niewykorzystanej kwoty zwrotu wydatków. Sama uważała, że nie jest zobowiązana do opodatkowania VAT niewykorzystanej kwoty zwrotu kosztów w związku z udzielonym pełnomocnictwem.

Fiskus nie potwierdził jednak tego stanowiska. Uznał, że w opisanej sytuacji opodatkowaniu nie będzie podlegała jedynie kwota stanowiąca zwrot kosztów przesyłki. Natomiast niezwrócona nabywcy kwota będąca nadwyżką z kwoty przeznaczonej do opłacenia wszystkich kosztów poniesionych w związku ze zrealizowaniem przesyłki towaru już tak. A to dlatego, że kwota nadwyżki, przekraczająca kwotę zwrotu kosztów przesyłki, będzie dodatkowym wynagrodzeniem z tytułu dostawy towarów.

Rozstrzygnięcie

Spór trafił na wokandę. Najpierw rację fiskusowi przyznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie. Wskazał, że wyłączenie z podstawy opodatkowania kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym, dotyczy kwot, którymi podatnik dysponuje "przejściowo" – w imieniu i na rzecz nabywcy. Fakt, że te środki pieniężne stają się własnością skarżącej z chwilą ich otrzymania nie oznacza, że może ona nimi swobodnie dysponować. Nabywca przekazał je bowiem w celu zapłacenia jego zobowiązań z tytułu umowy o świadczenie usług pocztowych zawartej w jego imieniu przez skarżącą.

Sąd zauważył, że z umowy z nabywcą jasno wynika, iż skarżąca może nie zwracać mu kwoty "nadwyżki" pozostającej po zapłaceniu operatorowi pocztowemu kosztów przesyłki. Oznacza to, że ta kwota jest jej należna z tytułu odpłatnej dostawy towarów. W konsekwencji "niewykorzystana kwota" jest świadczeniem należnym od nabywcy z tytułu sprzedaży.

Ostatecznie stanowisko niekorzystne dla skarżącej potwierdził także Naczelny Sąd Administracyjny.

Przypomniał, że zgodnie z mającym zastosowanie w sprawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT (przepis ten już nie obowiązuje – przyp. red.) podstawą opodatkowania co do zasady był obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmowała całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększało się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

NSA nie miał wątpliwości, że co do zasady koszty wysyłki towaru stanowią koszty świadczeń pomocniczych. Nie są one bowiem celem samym w sobie, lecz służą wykonaniu świadczenia głównego jakim jest dostawa towaru. Zauważył przy tym, że norma zawarta w art. 78 dyrektywy 112, mimo braku powtórzenia dosłownie jego treści, miała swoje odzwierciedlenie w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

W ocenie sądu kasacyjnego stanowisko, które prezentowała skarżąca, jest niedopuszczalną rozszerzającą interpretacją przepisów unijnych. Podkreślił, że w zakres podstawy opodatkowania nie wchodziły jedynie kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy stanowiące zwrot rzeczywiście poniesionych kosztów. Kwota przewyższająca je, otrzymana od nabywcy towarów lub usług, nie mieści się w zakresie tych kwot, o których mowa w art. 79 lit. c dyrektywy 112. Dlatego powinna być, stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, wliczona do podstawy opodatkowania świadczenia głównego.

—Aleksandra Tarka

Zdaniem eksperta

Michał Borowski, Senior Manager w Crido Taxand

Istota sporu w niniejszej sprawie odnosiła się do kwestii ustalania podstawy opodatkowania VAT w przypadku ponoszenia kosztów przesyłki przez sprzedawcę w imieniu i na rzecz nabywcy. Jak słusznie zauważył WSA w Lublinie, a później NSA, w odniesieniu do kwot stanowiących zwrot kosztów przesyłki zastosowanie znajdzie art. 79 lit. c Dyrektywy VAT (obecnie art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT), który wyłącza takie kwoty z podstawy opodatkowania VAT dostawy towarów realizowanej przez sprzedawcę. Problem w omawianej sprawie dotyczył jednak tego, że nabywca przekazywał sprzedawcy kwotę wyższą niż faktycznie poniesione przez sprzedawcę w imieniu nabywcy koszty, a jednocześnie sprzedawca był uprawniony do zatrzymania kwoty tej nadwyżki. W takiej sytuacji sądy uznały, że powstała różnica, którą zatrzymuje nabywca, podlega opodatkowaniu VAT, gdyż w istocie jest elementem ceny za zakupiony towar.

Oceniając takie stanowisko sądu należy wskazać, że z pewnością w odniesieniu do powstałej nadwyżki nie znajdzie zastosowania art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT. Jednocześnie zaś, skoro zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT wynagrodzeniem (podstawą opodatkowania) jest wszystko co stanowi zapłatę za towar, to również zatrzymane przez sprzedawcę w omawiany sposób kwoty nadwyżki nad kosztami przesyłki powinny być uznane za element podstawy opodatkowania VAT dostawy towarów.

Tak uznał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 maja 2016 r. (I FSK 1879/14).

Stan faktyczny

Pozostało 98% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Sądy i trybunały
Rosati: Manowska blokuje posiedzenie Trybunału Stanu
Materiał Promocyjny
Wykup samochodu z leasingu – co warto wiedzieć?
Nieruchomości
Trybunał: nabyli działkę bez zgody ministra, umowa nieważna
Sądy i trybunały
Jest nowy prezes sądu w Olsztynie. W miejsce Macieja Nawackiego
Prawnicy
Prokurator Ewa Wrzosek: Nie popełniłam żadnego przestępstwa
Prawnicy
Rzecznik dyscyplinarny adwokatów przegrał w sprawie zgubionego pendrive'a