Wątpliwości i problemy związane z prawidłowym określeniem momentu powstania obowiązku podatkowego czy też rozliczaniem „odwrotnego obciążenia" to codzienność księgowych w firmach prowadzących działalność budowlaną.
Specyfika branży budowlanej polega m.in. na tym, że szczególne znaczenie przypisane jest protokołom odbioru prac (czy dokumentom równorzędnym, np. protokołom zaawansowania, protokołom rzeczowo-finansowym). Ich podpisanie w zdecydowanej większości umów o roboty budowlane jest niezbędnym warunkiem uznania usługi lub jej części za wykonaną przez zamawiającego. Dodatkowo, taki dokument jest niezbędną przesłanką wystawienia faktury i uzyskania zapłaty przez wykonawcę.
Szczególna rola protokołu odbiorczego nie jest specyfiką polskiego rynku usług budowlanych. Wynika ona z powszechnie stosowanych Warunków Kontraktowych FIDIC, czyli uznanych międzynarodowych standardów, dotyczących wzorców kontraktowych umów o prace projektowe lub roboty budowlane, które zostały opracowane przez Międzynarodową Federację Inżynierów Konsultantów FIDIC (Fédération Internationale des Ingénieurs-Conseils).
Z czego wyniknął problem
- 1 stycznia 2014 r. – nowe przepisy dotyczące obowiązku podatkowego w VAT, ale czy nowe zasady dla branży budowlanej w zakresie identyfikacji momentu wykonania usługi?
1 stycznia 2014 r. zaczęła obowiązywać duża nowelizacja przepisów ustawy o VAT wynikająca z ustawy z 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2013 r., poz. 35). Dotychczasowy art. 19 ustawy o VAT został w całości uchylony, a zaczął obowiązywać nowy art. 19a. W wyniku nowelizacji do przepisów o VAT wprowadzono nowe zasady rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych. W efekcie powstała wątpliwość czy zmiana w przepisach spowodowała również zmianę w identyfikacji momentu wykonania tego rodzaju usług.