Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu uwzględnił skargę spółki, która spierała się z fiskusem o prawo do korekty i odliczenie VAT.
Konkretnie chodziło o wątpliwości dotyczące importu usług, wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) oraz transakcji nabycia towarów, dla których podatnikiem jest ich nabywca. We wniosku o interpretację firma wyjaśniła, że w związku z błędnym wystawieniem faktury przez kontrahenta z zagranicy błędnie rozpoznała transakcję dostawy maszyny jako WNT zamiast jako dostawa z montażem na terytorium RP. Przyjęto, że uiszczona zaliczka na poczet dostawy maszyny nie powoduje powstania obowiązku podatkowego. Błąd został skorygowany, ale pojawiała się wątpliwość, czy podatek naliczony nie powinien zostać uwzględniony (skorygowany) w tym samym miesiącu, w którym został prawidłowo ujęty podatek należny. Nawet jeśli nastąpiło to po upływie trzech miesięcy od powstania obowiązku podatkowego. Spółka uważała, że może na skutek złożonej korekty właściwej deklaracji VAT odliczyć podatek naliczony m.in. z tytułu transakcji importu usług i WNT w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym wykazany został podatek należny. I to nawet jeżeli taka korekta w zakresie podatku należnego zostanie złożona później niż w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy?
Czytaj też: VAT: termin na wykazanie importu usług i WNT
Fiskus nie potwierdził tego stanowiska. Zauważył, że dyrektywa 112 dopuszcza możliwość wprowadzenia przez państwo członkowskie pewnych formalności warunkujących prawo do odliczenia VAT naliczonego.
Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała. Istotny dla sprawy okazał się wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 18 marca 2021 r. (C-895/19). Jak zauważył w pisemnym uzasadnieniu sędzia Grzegorz Gocki, w ocenie Trybunału z prawa do odliczenia VAT należy co do zasady skorzystać za okres, w którym – po pierwsze – to prawo powstało i – po drugie – w którym podatnik jest w posiadaniu faktury. Podatnik może jednak zostać upoważniony do dokonania odliczenia, nawet jeśli nie wykonał swego prawa w okresie, w którym prawo to powstało, z zastrzeżeniem spełnienia określonych warunków i wymogów ustalonych przez prawo krajowe. W tym względzie państwa członkowskie mogą przyjąć środki zapewniające prawidłowy pobór podatku i zapobieganie oszustwom. Te jednak muszą być konieczne i nie mogą podważać neutralności VAT. Sąd podkreślił też, że spornego trzymiesięcznego terminu, w świetle wyroku TSUE, nie można utożsamiać z terminem zawitym powodującym utratę prawa do odliczenia.
