Przypomnijmy: Grupa Lotos nabyła w 2014 r. usługi noclegowe i restauracyjne częściowo na własny użytek, a częściowo w celu ich odsprzedaży swoim spółkom zależnym. We wniosku o interpretację podatkową zapytała, czy w sytuacji gdy nabywa usługi noclegowe i usługi gastronomiczne, które następnie refakturuje na rzecz innych podatników VAT, przysługuje jej prawo do odliczenia VAT naliczonego na zasadach ogólnych. W swoim stanowisku uznała, że takie prawo jej przysługuje. Fiskus się z tym nie zgodził, Lotos zaskarżył interpretację. Sprawa trafiła do NSA, który postanowił zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości UE z pytaniem prejudycjalnym dotyczącym zgodności art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT z unijnymi regulacjami.
W wyroku z 2 maja 2019 r. (C-225/18) TSUE orzekł, że wyłączenie z prawa do odliczenia kwoty VAT – związanej z wydatkami podatnika na usługi noclegowe i gastronomiczne – jest co do zasady zgodne z przepisami prawa unijnego na podstawie tzw. klauzuli „standstill" (art. 176 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE). Wyjątkiem jest przypadek, kiedy podatnik nabywa usługi noclegowe i gastronomiczne, które następnie refakturuje na rzecz innych podatników w ramach świadczenia usług turystyki.
Czytaj też: Odliczanie VAT od usług hotelowych i gastronomicznych
Ważny cel nabywanych usług
Biorąc pod uwagę wskazówki przedstawione przez Trybunał, w opinii Ministerstwa Finansów – w zależności od celu nabywanych usług noclegowych lub gastronomicznych – można przyjąć następujące wnioski co do prawa do odliczenia VAT naliczonego z tego tytułu:
1) jeżeli podatnik nabywa usługi noclegowe lub gastronomiczne w celu świadczenia usług innych niż usługi turystyki, to z tytułu nabycia takich usług noclegowych i gastronomicznych nie będzie miał prawa do odliczenia VAT naliczonego,