We wrześniu 2016 r. podatnik wystąpił o wykładnię przepisów o VAT w zakresie podstawy opodatkowania czynności, za które pobierane są opłaty egzekucyjne. We wniosku wyjaśnił, że jest komornikiem przy sądzie rejonowym. Zauważył, że zgodnie z interpretacją ogólną z 9 czerwca 2015 r. oraz orzecznictwem sądowym, komornik, który wykonuje w szczególności czynności egzekucyjne, prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT działając w charakterze podatnika. Ponadto, do tych czynności nie ma zastosowania wyłączenie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, a zatem wykonywanie czynności egzekucyjnych przez komornika podlega opodatkowaniu. Podatnik zapytał czy komornik sądowy pobierając opłaty egzekucyjne powinien doliczać do nich właściwe stawki VAT, czy przyjmować, że podatek ten mieści się w ustalonych normatywnych stawkach tych opłat.
Sam uważał, że komornik sądowy pobierając opłaty egzekucyjne do pobranych kwot ma doliczać właściwe stawki VAT, bo kwota opłaty egzekucyjnej jest zawsze kwotą netto. W jego ocenie takie rozwiązanie zapewni zgodne z zasadami systemu podatku od wartości dodanej w Unii Europejskiej opodatkowanie konsumpcji i obciążenie konsumenta ciężarem podatku, przy jednoczesnym zachowaniu neutralności tego podatku dla podatnika.
Innego zdania był fiskus. Zauważył, że to czy otrzymana przez podatnika zapłata pokrywa jedynie koszty dostarczonych towarów lub wyświadczonych usług, czy zapewnia też podatnikowi zysk, pozostaje bez znaczenia dla potrzeb określenia podstawy opodatkowania w świetle regulacji dotyczących podatku. Zatem w przypadku usług świadczonych przez komorników sądowych, dla których są oni podatnikami, podstawą opodatkowania będą wszelkie kwoty (wynagrodzenie) otrzymane w zamian za świadczone usługi, przede wszystkim opłaty egzekucyjne, czy otrzymane tytułem zastępstwa, pomniejszone o kwotę podatku.
Fiskus wskazał, że podstawą opodatkowania VAT jest pobierana przez wnioskodawcę opłata egzekucyjna, w związku z realizacją czynności służbowych na rzecz wierzyciela lub dłużnika, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota otrzymanego wynagrodzenia za wyświadczone usługi zawiera więc już podatek należny. Aby ustalić podstawę opodatkowania komornik powinien odjąć od otrzymanej kwoty wartość podatku należnego, obliczonego metodą „w stu".
To stanowisko potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie. Po analizie przepisów zgodził się, że w spornej sprawie podstawą opodatkowania jest kwota należna i podstawa ta nie obejmuje podatku. W celu obliczenia podstawy opodatkowania z kwoty należnej należy więc odjąć podatek.