Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 23 lutego 2016 r. (I SA/Rz 19/16).
Stan faktyczny
Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą w formie kancelarii prawnej. Otrzyma on w darowiźnie od ojca całość przedsiębiorstwa, którego głównym składnikiem jest udział w znaku towarowym słowno-graficznym. Prawnik zamierza wynajmować nabyte prawo ochronne na znak towarowy spółce komandytowej. Udział w znaku będzie więc wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Prawnik nie wyklucza, że ewentualnie w przyszłości przystąpi jako nowy wspólnik do spółki komandytowej i w konsekwencji może wnieść wkład w postaci zorganizowanej części swojego przedsiębiorstwa, w którego skład będzie wchodził udział w znaku towarowym. W części przedsiębiorstwa będącej przedmiotem aportu będzie prowadzony najem i obsługa znaku towarowego. Zostanie wówczas zatrudniony pracownik do obsługi tej umowy, który nie będzie związany z działalnością kancelarii adwokackiej. Część przedsiębiorstwa wnoszona aportem będzie organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniona w przedsiębiorstwie wnioskodawcy.
Podatnik zapytał, czy aport do spółki komandytowej spełnia wymogi zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) i nie stosuje się do niego przepisów ustawy o VAT. Sam uważał, że tak. W jego ocenie czynność (aport) ma charakter transakcji zbycia ZCP, a w konsekwencji znajduje zastosowanie wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Przedmiotem transakcji będzie ZCP zajmująca się wynajmem. Podkreślał, że głównym przedmiotem jego działalności jest kancelaria prawnicza, a wynajem jest wyodrębniony funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo.
Fiskus nie potwierdził tego stanowiska. W jego ocenie w przypadku podatnika nie ma podstaw do zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT z uwagi na brak zespołu składników materialnych i niematerialnych. Przedmiotem planowanej transakcji jest udział w znaku towarowym, a nie zespół składników niematerialnych i materialnych (w tym zobowiązań), który mógłby funkcjonować jako ZCP, samodzielnie realizująca określone zadania gospodarcze. Wniesienie aportu do spółki komandytowej obejmującej wyłącznie udział w znaku towarowym słowno-graficznym oraz jednego pracownika obsługującego umowę najmu nie może zostać uznane za aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
Rozstrzygnięcie
Podatnik zaskarżył interpretację, ale sąd w Rzeszowie przyznał rację fiskusowi. Przypomniał, że ZCP musi stanowić zespół składników materialnych i niematerialnych. Ponadto zespół ten powinien być wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie. Przy czym, jak zauważył sąd, wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).
