Epidemia COVID-19 i wynikające z niej ograniczenia mają oczywisty negatywny skutek dla działalności gospodarczej wielu przedsiębiorców. Wymusza również niekonwencjonalne działania, które mają na celu ratowanie biznesu. Jednym z takich działań jest wydawanie voucherów na swoje usługi, które będą mogły być realizowane po kryzysie. Tego typu działanie jest szczególnie popularne w branży turystycznej, hotelarskiej czy gastronomicznej. Również przepisy ustawy z 31 marca br., wprowadzające szczególne rozwiązania związane z zapobieganiem i przeciwdziałaniem COVID-19 ,wskazują wprost możliwość wydania klientowi vouchera w określonych przypadkach jako alternatywę dla zwrotu środków pieniężnych.
Warto przy tym zwrócić uwagę, że w przypadku niektórych branż (organizacji kongresów, wydarzeń sportowych, etc.) ustawa zastrzega możliwość wdrożenia takiego schematu wówczas, gdy rozwiązanie umowy pozostaje w bezpośrednim związku z wybuchem epidemii. Zasada ta ma odpowiednie zastosowanie również w branży hotelarskiej. Jak wskazuje uzasadnienie projektu ustawy (druk sejmowy nr 299): „Zaproponowane regulacje powinny być stosowane odpowiednio w branży hotelarskiej, ale tylko wówczas gdy odstąpienie od umowy jest rzeczywiście związane z wystąpieniem epidemii wirusa SARS-CoV-2. Wobec powyższego odstąpienie nie może opierać się o indywidualne przeświadczenie klienta, a powinno być poparte rzeczywistym związkiem przyczynowo- skutkowym". Nawiązanie do przesłanki bezpośredniego związku może być w tej sytuacji przedmiotem wątpliwości praktycznych.
Czytaj także: Jak księgować i rozliczać bony handlowe dla klientów
Bez względu na to, czy voucher jest wystawiany w ramach przewidzianych w tarczy antykryzysowej czy nie, wydanie go może wywoływać określone skutku podatkowe. Ustawa o VAT nie posługuje się pojęciem vouchera, lecz odwołuje się do pojęcia bonu Jest on definiowany jako instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub (ewentualnie w powiązanej z nim dokumentacji, np. regulaminie programu emisji bonów).