Zanim podatnik zdecyduje się na wykonywanie działalności w zakresie usług elektronicznych, musi najpierw zarejestrować działalność gospodarczą i w niektórych przypadkach być czynnym podatnikiem VAT. Przedsiębiorca, który już prowadzi firmę i chce rozszerzyć swoją działalność o usługi wykonywane elektronicznie, powinien dokonać zgłoszenia aktualizacyjnego w celu uzupełnienia danych o nowy rodzaj działalności. Dodatkowym obowiązkiem przedsiębiorcy jest założenie firmowego rachunku bankowego oraz wybór właściwej formy opodatkowania.
Bywają kłopoty z rozróżnieniem
Rozliczenie podatku dochodowego z tytułu usług świadczonych przez internet nie powoduje tyle niejasności co rozliczenie VAT.
Definicja usług elektronicznych zawarta jest w art. 2 pkt 26 ustawy o VAT, który odsyła do art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) z 15 marca 2011 r. Zgodnie z rozporządzeniem, do usług świadczonych drogą elektroniczną, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter – jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.
W praktyce często trudno odróżnić usługę internetową od usługi elektronicznej. Dla organów skarbowych świadczenie usług wyłącznie za pomocą internetu lub podobnej sieci elektronicznej nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania danej usługi jako usługi elektronicznej. Według interpretacji dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 14 grudnia 2016 r. (0461-ITPP2.4512.792.2016.1), „istotne jest wystąpienie łącznie następujących cech świadczonych usług pozwalających za uznanie ich za usługi elektroniczne. Są to: realizacja za pomocą internetu lub sieci elektronicznej, świadczenie jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki, ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe (...). Ponadto usługi te nie mogą być objęte wyłączeniami zawartymi w art. 7 ust.3 ww. rozporządzenia". Wspomniane rozporządzenie do usług elektronicznych nie zalicza m.in. usług świadczonych przez prawników i doradców finansowych, którzy udzielają swoim klientom porad za pomocą poczty elektronicznej. Usługą elektroniczną nie będzie również zamawianie towarów przez internet i w następstwie otrzymanie towaru w postaci przedmiotu bez możliwości jego wykorzystania w formie cyfrowej. W tym kierunku zmierza także orzecznictwo sądowe. Z tezy wyroku NSA z 26 maja 2017 r. (I FSK 1627/15) wynika, że „w sytuacji, kiedy dostawa (...) ma za przedmiot jego zmaterializowaną postać, umożliwiającą spełnienie jego funkcji, (...), a jedynie proces przyjęcia i obsługi zamówienia odbywa się drogą elektroniczną, świadczenie takie nie stanowi usługi świadczonej drogą elektroniczną".
Trzeba ustalić miejsce świadczenia
Dla prawidłowego rozliczenia VAT z tytułu świadczenia usług istotne jest ustalenie miejsca ich świadczenia, ponieważ od tego zależy miejsce ich opodatkowania. Dla niektórych odbiorców usług elektronicznych zastosowanie mają szczególne procedury dotyczące miejsca ich świadczenia. Według art. 28k ustawy o VAT miejscem świadczenia usług elektronicznych na rzecz usługobiorców niebędących podatnikami jest miejsce, w którym ci usługobiorcy posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.