Wojewódzki ośrodek ruchu drogowego (WORD) został utworzony na podstawie ustawy prawo o ruchu drogowym i działa w oparciu o statut nadany przez zarząd województwa. Jego działalność polega na przeprowadzaniu egzaminów państwowych na prawo jazdy, realizacji szkoleń dla kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego, dla osób kierujących ruchem drogowym, dla kandydatów na egzaminatorów a także innych szkoleń.
Ośrodek realizuje swoją działalność w dużej mierze przy użyciu samochodów osobowych, których dostawa następuje na podstawie umowy zawieranej z dostawcą wyłonionym w drodze przetargu. Dostawca zobowiązany jest do cyklicznej wymiany samochodów (co sześć do ośmiu miesięcy). Wymiana odbywa się w taki sposób, że WORD odsprzedaje dostawcy samochody używane, a dostawca w to miejsce sprzedaje i dostarcza samochody fabrycznie nowe. Ośrodek uważał, że sprzedaż aut w ich wymianie nie podlega VAT, bo zgodnie z art. 15 ust 6 ustawy o VAT WORD nie może być uznany za podatnika.
Fiskus nie potwierdził tego stanowiska. Stwierdził, że choć ośrodek – nabywając sporne samochody – nie działał w charakterze podatnika VAT (nabycia nie były dokonywane na potrzeby działalności gospodarczej), to ich sprzedaż na podstawie umów cywilnoprawnych, będzie mieścić się w kategorii działalności gospodarczej. WORD będzie działał w tym zakresie w charakterze podatnika VAT. Odmienne rozstrzygnięcie tej kwestii prowadziłby do nierównego traktowania podmiotów sprzedających samochody.
Ośrodek zaskarżył interpretację i wygrał. Najpierw rację przyznał mu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku. Zauważył, że sporne pojazdy stanowią niewątpliwie majątek skarżącego niezbędny do realizacji jego konkretnych zadań wynikających z ustawy. Wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego mają obowiązek dysponowania pojazdami, na których jest przeprowadzana praktyczna część egzaminu państwowego na prawo jazdy. Zakup samochodów był zatem konieczny dla realizacji tego obowiązku. W związku z tym, zdaniem sądu, nie można uznać, że skarżący prowadzi działalność gospodarczą. Nie sprzedaje on bowiem spornych pojazdów z chęci uzyskania większych dochodów. Nie angażuje środków, tak jak przedsiębiorca, w celu osiągnięcia zysku, a jedynie dla realizacji obowiązku wyraźnie wynikającego z ustawy.
Stanowisko korzystne dla WORD ostatecznie potwierdził też Naczelny Sąd Administracyjny. Zgodził się, że sporne samochody są majątkiem ośrodka, niezbędnym do realizacji ustawowych zadań. Ośrodek ma zamiar sprzedać samochody osobowe, stanowiące należące do niego środki trwałe, nabyte w celu realizacji działalności o charakterze publicznym, pozostającej poza zakresem VAT, a nie na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. Dlatego nie ma podstaw do uznania, że w tej transakcji ośrodek będzie działał jako podatnik VAT. W rezultacie więc sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.