Pięć lat na korektę VAT od inwestycji w obcym środku trwałym

Inwestycja w obcym środku trwałym stanowi u inwestora odrębny od budynku czy budowli środek trwały podlegający amortyzacji według określonych dla niego reguł, a nie według zasad odnoszących się do nieruchomości.

Publikacja: 27.02.2017 02:00

Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 grudnia 2016 r. (I FSK 255/15).

Spółka poniosła wydatki na przystosowanie wynajmowanych lub wydzierżawionych lokali lub budynków do stanu odpowiadającego potrzebom prowadzonej działalności. Wydatki na ulepszenie środka trwałego niebędącego własnością spółki są traktowane jako inwestycja w obcym środku trwałym. Po oddaniu inwestycji do użytkowania może wystąpić konieczność korekty podatku naliczonego. W związku z tym spółka zapytała organ podatkowy czy korekta odnosząca się do towarów i usług składających się na inwestycję w obcym środku trwałym może zostać zrobiona w okresie 10-letnim. Spółka podniosła, że nakłady na inwestycję w obcym środku trwałym, będącym nieruchomością, należy ujmować w grupie właściwej dla środka trwałego, który podlega ulepszeniu i amortyzować według stawek uwzględniających tę klasyfikację.

Organ podatkowy w interpretacji IPPP1/443-803/13-2/MPe nie podzielił stanowiska spółki, uznając że skoro inwestycje w obcym środku trwałym są odrębnym od nieruchomości środkiem trwałym, to korekta podatku naliczonego odnoszącego się do takiego środka powinna zostać dokonana zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w ciągu pięciu lat. WSA w wyroku III SA/Wa 355/14 podzielił stanowisko podatnika. Wskazał, że sytuacja spółki ponoszącej znaczące nakłady na przystosowanie nienależącego do niej budynku do wieloletniej działalności, pozwala na analogiczne zastosowanie przy amortyzacji takiej inwestycji w obcym środku trwałym, stawek i okresu amortyzacji właściwych dla nieruchomości.

Rozpatrując skargę organu na ten wyrok, NSA uznał, że skoro zasadą jest dokonywanie korekt podatkowych w terminie 5-letnim, a termin 10-letni stanowi wyjątek przewidziany dla korekt, których przedmiotem jest nieruchomość lub prawo użytkowania wieczystego, to interpretując wyjątek ściśle, należy uznać, że niewymienienie w ustawie wprost wyjątku dla inwestycji w obcym środku trwałym, dokonanych na nieruchomościach, oznacza, że podatnik nie ma możliwości jego stosowania.

—Aleksandra Napiórkowska

współpracowniczka zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte

Komentarz eksperta

Marta Winterhalter, doradca podatkowy, starsza konsultantka w dziale Doradztwa Podatkowego Deloitte

Orzecznictwo sądów administracyjnych w przedmiotowej kwestii nie jest jednolite. Pierwsza linia orzecznicza opiera się na wyroku NSA z 17 sierpnia 2010 r. (I FSK 1067/09), z którego można wysnuć wniosek, że w przypadku inwestycji w obcym środku trwałym korekta podatku naliczonego, o której mowa w 91 ust. 2 ustawy o VAT, powinna być dokonywana w ciągu pięciu kolejnych lat. Takie stanowisko zostało zaprezentowane również przez WSA w Łodzi w wyroku z 9 grudnia 2011 r. (I SA/Łd 1183/11). Jako przykład odmiennej linii orzeczniczej można natomiast wskazać orzeczenia NSA z 5 czerwca 2012 r. (I FSK 1352/11) i z 10 kwietnia 2013 r. (I FSK 707/12). Wypływa z nich konkluzja, że skoro modernizacje i adaptacje wynajmowanych lub dzierżawionych pomieszczeń i budynków są poddawane amortyzacji w okresie 10- letnim, analogicznie jak nieruchomości, to w konsekwencji również tyle powinien wynosić dotyczący ich okres korekty w VAT.

Warto jednak nadmienić, że we wspomnianych wyrokach to nie długość okresu korekty była zasadniczym przedmiotem rozważań sądów, lecz obowiązek korekty odliczonego VAT w przypadku zmiany przeznaczenia środków trwałych na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy o VAT. Omawiane orzeczenie NSA z 13 grudnia 2016 r. odnosi się natomiast do przedmiotowego zagadnienia w sposób bezpośredni, więc można przypuszczać, że wyznaczy ono kierunek, zgodnie z którym będą orzekać sądy administracyjne.

Na tę chwilę nie zostało jeszcze opublikowane pisemne uzasadnienie wyroku. Niemniej jednak w uzasadnieniu ustnym sąd wskazał na jednoznaczne rozróżnienie w ustawie o CIT między podlegającymi amortyzacji środkami trwałymi (w tym również nieruchomościami) a inwestycjami w obcy środek trwały. Takie rozróżnienie występuje także w ustawie o PIT. Według ustawy o podatku dochodowym, inwestycja w obcym środku trwałym jest odrębnym od nieruchomości środkiem trwałym podlegającym amortyzacji według zasad określonych dla takich środków trwałych, a nie według zasad odnoszących się do nieruchomości.

Należy zwrócić również uwagę na definicję wytworzenia nieruchomości wynikającą z ustawy o VAT. Pod tym pojęciem rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Za wytworzenie nieruchomości uznaje się więc również ulepszenie nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, jednak dokonane wyłącznie we własnym środku trwałym. W konsekwencji, inwestycje w obcych środkach trwałych nie mogą zostać uznane za nieruchomości według ustaw podatkowych. W związku z tym, w przypadku nakładów na obcy środek trwały korekta podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT powinna być dokonywana w ciągu pięciu lat (a nie w ciągu 10 lat przewidzianych dla nieruchomości). 10- letni okres korekty mógłby natomiast znaleźć zastosowanie w przypadku budynków i budowli wzniesionych na cudzym gruncie.

Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 grudnia 2016 r. (I FSK 255/15).

Spółka poniosła wydatki na przystosowanie wynajmowanych lub wydzierżawionych lokali lub budynków do stanu odpowiadającego potrzebom prowadzonej działalności. Wydatki na ulepszenie środka trwałego niebędącego własnością spółki są traktowane jako inwestycja w obcym środku trwałym. Po oddaniu inwestycji do użytkowania może wystąpić konieczność korekty podatku naliczonego. W związku z tym spółka zapytała organ podatkowy czy korekta odnosząca się do towarów i usług składających się na inwestycję w obcym środku trwałym może zostać zrobiona w okresie 10-letnim. Spółka podniosła, że nakłady na inwestycję w obcym środku trwałym, będącym nieruchomością, należy ujmować w grupie właściwej dla środka trwałego, który podlega ulepszeniu i amortyzować według stawek uwzględniających tę klasyfikację.

Pozostało 82% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Nieruchomości
Trybunał: nabyli działkę bez zgody ministra, umowa nieważna
Materiał Promocyjny
Wykup samochodu z leasingu – co warto wiedzieć?
Praca, Emerytury i renty
Czy każdy górnik może mieć górniczą emeryturę? Ważny wyrok SN
Prawo karne
Kłopoty żony Macieja Wąsika. "To represje"
Sądy i trybunały
Czy frankowicze doczekają się uchwały Sądu Najwyższego?
Materiał Promocyjny
Jak kupić oszczędnościowe obligacje skarbowe? Sposobów jest kilka
Sądy i trybunały
Łukasz Piebiak wraca do sądu. Afera hejterska nadal nierozliczona