- Od 1 stycznia 2017 roku zwiększono pułap obrotów uprawniający do zwolnienia podmiotowego z VAT ze 150 000 do 200 000 zł. Aby już w 2017 roku z wyższego pułapu mogli skorzystać podatnicy, którzy w 2016 r. przekroczyli dotychczasowy limit, ale byli poniżej tego podwyższonego, w art. 18 ustawy nowelizującej zawarto przepisy przejściowe. Bez zmian pozostał jednak art. 113 ust. 11 ustawy o VAT. Czy zatem tacy podatnicy muszą czekać na ponowne zwolnienie do 2018 r.? – pyta czytelnik.
Ustawą nowelizującą z 1 grudnia 2016 r. ustawodawca wprowadził zmiany w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, podnosząc limit zwolnienia z tego podatku. Zgodnie natomiast z przepisem przejściowym art. 18 ust. 1 ustawy nowelizującej, podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży w 2016 r. była wyższa niż 150 000 zł i nie przekroczyła 200 000 zł, mogą skorzystać z tzw. zwolnienia podmiotowego. Jak słusznie dostrzegł czytelnik, nie zmieniła się treść art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie roku ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego. Dlatego część podatników obawia się, że osiągnięcie wartości sprzedaży ponad 150 000 zł (choć mniej niż 200 000 zł) w 2016 r. skutkujące utratą prawa do zwolnienia w tamtym roku, spowodowało utratę prawa do zwolnienia również w 2017 r.
Zgodnie z dyrektywą Rady
Sam fakt zamieszczenia przepisu intertemporalnego zasługuje na pochwałę, choć krytycznie należy ocenić brak wyraźnego wyłączenia stosowania art. 113 ust. 11 ustawy o VAT oraz brak wskazania terminu, do którego należałoby zgłosić powrót do zwolnienia. Przyjęty przez prawodawcę sposób ujęcia norm w formie art. 18 ust. 1 i 2 ustawy nowelizującej nie ułatwia zadania podatnikom. Usunięcie tego mankamentu powinno zatem nastąpić poprzez stosowanie odpowiednich dyrektyw interpretacyjnych czy kolizyjnych.
Zwolnienie podmiotowe dla drobnych przedsiębiorców stanowi implementację do polskiego systemu podatkowego szczególnych procedur dla małych przedsiębiorców przewidzianych przez dyrektywę Rady 2006/112/WE (dalej: dyrektywa VAT). Polega ono na zwolnieniu z VAT sprzedaży dokonywanej przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła w danym roku określonego progu sprzedaży. W czasie obowiązywania ustawy o VAT progi te były sukcesywnie podwyższane. Podatnik zwolniony nie ma obowiązku rejestracji jako podatnik VAT, prowadzenia pełnej ewidencji dla potrzeb tego podatku (prowadzi jedynie tzw. ewidencję uproszczoną) oraz składania deklaracji. Ponadto, nie nalicza podatku należnego i nie wystawia faktur (chyba że zażąda tego nabywca).
Funkcja przepisu przejściowego
Zgodnie z zasadami techniki prawodawczej, w ustawie zmieniającej po przepisach nowelizujących zamieszcza się przepisy przejściowe. Ich rolą jest rozwiązanie problemów intertemporalnych, tj. udzielanie odpowiedzi na pytanie, czy dawna, czy też nowa norma ma wyznaczać sytuację prawną ukształtowaną „pod rządami dawnego prawa", a trwającą w chwili wejścia w życie „prawa nowego".