Zdarza się, że jednostki gospodarcze, które są podatnikami VAT, wykazują w deklaracji nadwyżkę podatku naliczonego nad kwotą podatku należnego. W takiej sytuacji muszą zdecydować, czy chcą dalej kumulować nadwyżkę naliczonego VAT i przenieść ją na kolejny okres rozliczeniowy czy wystąpić do urzędu skarbowego o jej zwrot. Każdy podatnik ma bowiem prawo do obniżenia o tę nadwyżkę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT istnieje możliwość odzyskania podatku naliczonego w trzech terminach: 60, 180 lub 25 dni. Perspektywa skorzystania z każdego z powyższych terminów wymaga spełnienia określonych warunków określonych prawem podatkowym.
Wariant podstawowy
Podstawowym terminem zwrotu nadwyżki podatku naliczonego na rachunek bankowy jest 60 dni, o którym mówi art. 87 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem zwrot różnicy podatku następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika:
- na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju albo na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazany w zgłoszeniu identyfikacyjnym lub
- na wskazany przez podatnika rachunek banku mającego siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu.
Co do zasady, zwrot w terminie 60 dni przysługuje jednostkom, które w danym okresie rozliczeniowym dokonały sprzedaży na terytorium kraju. Można również wystąpić o zwrot VAT w terminie podstawowym, jeśli nie wystąpiła w danym okresie sprzedaż krajowa, ale dokonano dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju. Istotne jest wówczas dopełnienie dodatkowego wymogu formalnego wskazanego w art. 87 ust. 5 ustawy o VAT, tj. złożenie umotywowanego wniosku.