Takie stanowisko zajęła Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 21 listopada 2016 r. (1462.IPPP3.4512.735.2016.1.JŻ).
O wydanie interpretacji wystąpiła spółka prowadząca działalność w zakresie projektowania, produkcji, instalacji i serwisu systemów nawilżania wysokociśnieniowego na terenie Danii, która w przeszłości nie była zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce. Systemy nawilżające produkowane są przez wnioskodawcę w fabryce w Danii, a następnie sprzedawane na rynkach w Europie, Azji i Ameryce Południowej, w tym na terenie Polski na rzecz podmiotów gospodarczych.
Wprowadzony przez spółkę w Polsce system sprzedaży polega na zbieraniu zamówień na towary, które są produkowane w duńskiej fabryce, a następnie przesyłane do Polski do klienta, gdzie są instalowane (instalacja obejmuje proste czynności niewymagające specjalistycznej wiedzy). W związku z tym, spółka zatrudnia w Polsce dwóch pracowników, których głównym zadaniem jest promowanie produktów spółki i zbieranie zamówień. Nie podejmują oni natomiast żadnych decyzji odnośnie do oferty oraz nie mają uprawnień do akceptowania zamówień. Dodatkowo, jeden z nich pomaga przy wybranych czynnościach instalacyjnych. Jednocześnie, od czasu do czasu, gdy wymaga tego zakres czynności instalacyjnych lub serwisowania, przyjeżdżają do Polski pracownicy spółki z Danii.
Spółka nie posiada w Polsce żadnych zasobów technicznych, z wyjątkiem wyposażenia pracowników (laptop, samochód, proste narzędzia). Spółka nie ma również jakiegokolwiek tytułu do nieruchomości w Polsce.
W związku z aktywnością na terenie Polski, spółka wniosła o potwierdzenie, że nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności. Zdaniem spółki, stałe miejsce prowadzenia działalności wymaga posiadania zaplecza personalnego i technicznego, które - biorąc pod uwagę rodzaj prowadzonej działalności - umożliwia prowadzenie jej w znacznym stopniu samodzielnie na terytorium danego państwa (czyli Polski), a w jej przypadku ten warunek nie został spełniony. Spółka zatrudnia bowiem w Polsce pracowników, ale nie mają oni uprawnień do podpisywania umów ani podejmowania decyzji i wykonują jedynie czynności pomocnicze do jej głównej działalności gospodarczej. Jednocześnie, spółka nie posiada w Polsce zasobów technicznych pozwalających na wykonywanie w sposób niezależny i samodzielny czynności będących przedmiotem jej działalności. W rezultacie, nie jest również spełniony warunek stałości i niezależności prowadzenia działalności na terytorium Polski.