W przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem nowych zasad, organ podatkowy ustali temu podatnikowi dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 100 proc. kwoty podatku wykazanego na tej fakturze. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.
Przykład:
7 stycznia 2020 r. spółka sprzedała towary firmie A (podatnik VAT czynny) za kwotę 1 230 zł, w tym VAT: 230 zł. Sprzedaż została pierwotnie ujęta na kasie fiskalnej i udokumentowana paragonem fiskalnym. Pomimo, że paragon fiskalny nie zawierał numeru NIP nabywcy (firmy A), spółka wystawiła 8 stycznia 2020 r. fakturę dla firmy A (oryginał paragonu spółka dołączyła do egzemplarza faktury pozostającego u niej). Urząd skarbowy może ustalić tej spółce dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 100 proc. kwoty podatku wykazanego na tej fakturze, tj. w kwocie 230 zł.
Czytaj też: Faktura dla firmy tylko do paragonu z NIP
Jak czytamy w uzasadnieniu projektu nowelizacji „(…) powyższej sankcji nie należy łączyć z dodatkowym zobowiązaniem podatkowym określonym w art. 112b i 112c ustawy o VAT, gdyż jest ona stosowana w innej sytuacji i jest w inny sposób naliczana. Wprowadzana sankcja dotyczy konkretnych transakcji objętych konkretną nieprawidłowością wskazaną w projektowanych regulacjach, natomiast sankcja w art. 112b i 112c ustawy o VAT wiąże się z zaniżeniem lub też zawyżeniem pewnych kwot w składanych przez podatnika deklaracjach VAT i nie odnosi się do konkretnej transakcji, ale do całkowitej kwoty stwierdzonych w decyzji nieprawidłowości. Wprowadzana sankcja ma zatem na celu precyzyjne przeciwdziałanie konkretnej formie nadużyć (…)”.
