Wspólną historię ilustrują bezcenne zabytki przywiezione z muzeów budapesztańskich.
Już od czasów Piastów i Arpadów, a potem Jagiellonów zawieraliśmy polityczne i dynastyczne sojusze. Ślub Jadwigi Andegaweńskiej, córki Ludwika Węgierskiego, z Władysławem Jagiełłą w 1386 roku zapoczątkował panowanie Jagiellonów nad Wisłą. W 1440 na tron węgierski wstąpił Władysław III Warneńczyk, syn Jagiełły i Zofii Holszańskiej. Władysław IV panował przez cztery lata; zginął w bitwie z Turkami pod Warną w 1444.
W naszej historii bywały wprawdzie także momenty burzliwe, jak np. w XVII wielu pustoszenie węgierskich terenów przez lisowczyków, których Zygmunt III Waza wysłał na pomoc wiedeńskim Habsburgom, zaatakowanym przez Węgrów. A potem z kolei rewanż Jerzego II Rakoczego na Rzeczpospolitej, którego oddziały łupiły Warszawę podczas szwedzkiego potopu (ostatecznie armia Rakoczego została rozbita).
To jednak raczej epizodyczne wydarzenia. W naszej pamięci pozostają przede wszystkim wspomnienia dobrych kontaktów, wzajemnej życzliwości i pomocy, pozwalające zrozumieć skąd wzięło się powiedzenie „Polak, Węgier dwa bratanki…”
Polacy uczestniczyli w powstaniu węgierskim w latach 1848-1849. Na ich czele stał generał Józef Bem.