Pewna obywatelka zwróciła się do prezydenta miasta z pytaniami dotyczącymi zatrudnienia w urzędzie miasta radcy prawnego S.J. Chciała wiedzieć, czy był on zatrudniony na podstawie umowy o pracę, jakie były przedziały czasowe tego zatrudnienia oraz jaki był zakres obowiązków. Ponadto zwróciła się o przesłanie kopii umów o pracę.
Kobieta wyjaśniła, iż te informacje są jej potrzebne w związku z toczącym się postępowaniem przetargowym, aby zweryfikować prawidłowość oświadczeń jednego z uczestników postępowania, dotyczących w szczególności doświadczenia zawodowego radcy prawnego S.J.
Urząd miasta poinformował kobietę tylko o zakresie czasu, kiedy radca był zatrudniony. Natomiast w kwestii umowy o pracę oraz zakresu obowiązków odmówił. Prezydent stanął na stanowisku, że radca prawny nie jest funkcjonariuszem publicznym, a stąd treść zawartej z nim umowy na świadczenie usług oraz zakres powierzonych obowiązków nie podlegają ustawie o dostępie do informacji publicznej.
Takiej interpretacji przepisów nie podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (sygn. akt II SAB/Gd 152/15), który w wyroku nakazał prezydentowi miasta rozpoznanie wniosku obywatelki.
W uzasadnieniu odwołano się do definicji zawodu radcy prawnego zawartego w art. 4, art. 6 ust 1 i art. 7 ustawy o radcach prawnych. Zgodnie z tymi przepisami, polega on na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami. W ocenie gdańskiego WSA, tak określone obowiązki i kompetencje radców przesądzają o tym, że w świetle ustawy o dostępie do informacji publicznej radców również wykonujących zawód w jednostkach samorządu terytorialnego należy uznać za osoby pełniące funkcje publiczne.
