Z wnioskiem o wydanie interpretacji zwróciła się spółka z o.o., prowadząca działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych podmiotom gospodarczym oraz osobom fizycznym. Jest właścicielem działek, na których zostały wybudowane budynki, których łączna wartość początkowa na dzień 30 czerwca 2018 r. przekracza 10 mln zł. Rokiem podatkowym spółki jest rok kalendarzowy.
Spółka wystąpiła do organu z pytaniem, czy od 1 stycznia 2019 r. będzie miała obowiązek naliczenia i zapłaty podatku dochodowego od posiadanych budynków, jeśli budynki te zostały oddane w najem, a ich wartość początkowa na koniec danego miesiąca kalendarzowego przekraczać będzie łącznie 10 mln zł. Ponadto, spółka wniosła o potwierdzenie, czy będzie uprawniona do pomniejszenia należnej miesięcznej zaliczki na CIT obliczonej na zasadach ogólnych o kwotę zapłaconego podatku od budynków.
Organ podatkowy ocenił stanowisko spółki jako częściowo prawidłowe. Uznał, że od 1 stycznia 2019 r. spółka będzie miała obowiązek naliczenia, zadeklarowania oraz zapłaty podatku dochodowego od budynków (podatku od przychodów z budynków), naliczanego od wartości początkowej posiadanych przez spółkę i oddanych w najem budynków o wartości przekraczającej łącznie 10 mln zł. Organ potwierdził również, że o kwotę zapłaconego podatku od budynków spółka będzie miała prawo pomniejszyć należną miesięczną zaliczkę na CIT. Natomiast jako nieprawidłowe ocenił stanowisko spółki w zakresie momentu, na który powinna określić wartość początkową budynków dla celów obliczenia przychodu z budynków, o którym mowa w art. 24b ust. 1 w zw. z ust. 3 Ustawy o CIT.
—Anna Chylak
Komentarz eksperta
Anna Chylak, menedżer w dziale doradztwa podatkowego Deloitte
Podatek dochodowy od przychodów z tytułu własności środka trwałego (minimalny podatek dochodowy dla podatników posiadających nieruchomości komercyjne) został wprowadzony do polskiego systemu podatkowego ustawą z 27 października 2017 r. (DzU poz. 2175). W uzasadnieniu do niniejszej ustawy prawodawca tłumaczy konieczność jego wprowadzenia jako podyktowaną tym, „iż w wielu przypadkach podatnicy nie wykazują dochodów do opodatkowania lub wykazują dochody w kwocie nieadekwatnej do skali i rodzaju prowadzonej działalności. Oznaczać to może wykorzystywanie przez podatnika działań optymalizacyjnych". Przekonanie o podejmowaniu przez podatników działań optymalizacyjnych zmierzających do obniżenia lub wyeliminowania opodatkowania podatkiem dochodowym znalazło swoje odzwierciedlenie w sposobie konstrukcji nowego podatku, w szczególności w sposobie określenia podstawy opodatkowania nowym podatkiem. Podstawę opodatkowania stanowi obecnie wartość początkowa środka trwałego w postaci określonej w ustawie o CIT kategorii budynku, ustalana na pierwszy dzień każdego miesiąca, wynikająca z prowadzonej ewidencji, pomniejszona o kwotę 10 mln zł (art. 24b ust. 3 ustawy o CIT).
