Dotacja pomniejszy odpisy

Po otrzymaniu dofinansowania na zakup środka trwałego podatnik musi jednorazowo skorygować jego dotychczasową amortyzację podatkową, którą odliczył od przychodów.

Publikacja: 16.05.2018 06:20

Dotacja pomniejszy odpisy

Foto: Adobe Stock

Odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane według zasad określonych w art. 16a–16m ustawy o CIT i art. 22a – art. 22o ustawy o PIT, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie, są wyłączone z kosztów podatkowych (art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT i art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o PIT).

Chodzi tu o wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty i otrzymane środki pieniężne, które podatnik otrzymał jako zwrot wydatków poniesionych na nabycie środków trwałych (por. interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 kwietnia 2017 r., 1061-IPTPB1. 4511.1.2017.2.ISL i z 22 grudnia 2017 r., 0111-KDIB2-1.4010. 263.2017.2.ZK). Oznacza to, że otrzymanie takiego wsparcia powoduje, że odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środka trwałego, która odpowiada wysokości otrzymanej dotacji (zwrotu), nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Wypłacone później

W praktyce firmy często otrzymują zwrot wydatków poniesionych na nabycie środków trwałych lub wartości niematerialnych (np. dotacji, w tym unijnych, subwencji) już po oddaniu danego składnika majątku do używania i rozpoczęciu jego amortyzacji.

Przepisy ustawy o CIT i ustawy o PIT nie regulują sposobu postępowania w przypadku, gdy podatnik otrzymuje dofinansowanie po rozpoczęciu amortyzacji środka trwałego, który został objęty dofinansowaniem. W orzecznictwie sądów administracyjnych za ukształtowany można uznać pogląd, że otrzymanie dofinansowania po przyjęciu środków trwałych do używania i rozpoczęciu ich amortyzacji skutkuje obowiązkiem bieżącej korekty kosztów, tzn. wiąże się z jednorazowym zmniejszeniem kosztów uzyskania przychodów w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymano dofinansowanie (wyrok NSA z 7 sierpnia 2014 r., II FSK 1978/12; wyrok WSA w Gdańsku z 26 marca 2014 r., I SA/Gd 41/14). Taki pogląd na początku reprezentowały także organy podatkowe (por. interpretację Izby Skarbowej w Łodzi z 28 października 2015 r., IPTPB1/ 415-290/11-5/15-S/ASZ).

Z czasem organy podatkowe zaczęły jednak twierdzić, że podatnik, który otrzyma dotację związaną z nabyciem środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej po dokonaniu choćby częściowej amortyzacji tego środka trwałego, zobowiązany jest do skorygowania kosztów uzyskania przychodów o tę część odpisów amortyzacyjnych, które na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT i art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o PIT nie mogą stanowić tych kosztów. Korektę odpisów amortyzacyjnych w tym zakresie zalecały zrobić w tych miesiącach (okresach), w których zostały one wykazane w zawyżonej wysokości. Organy przyjmowały bowiem, że podatnik podpisując umowę o dotację związaną z nabyciem środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej już wiedział, że zostanie mu zrefundowany poniesiony wcześniej wydatek i ostatecznie nie poniesie ciężaru finansowego związanego z nabyciem składnika majątku. Ujmowanie odpisów amortyzacyjnych w ciężar kosztów podatkowych w miesiącach po podpisaniu umowy o dotację, a przed jej otrzymaniem, nie znajduje zatem nie tylko prawnego, ale i racjonalnego uzasadnienia (por. interpretację Izby Skarbowej w Katowicach z 7 kwietnia 2015 r., IBPBI/1/ 4511-19/15/ESZ).

Zmiana na korzyść firm

Na szczęście fiskus zmienił zdanie. Organy twierdzą teraz, że pomniejszenie o odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych, odpowiadające kwocie otrzymanej dotacji i korektę kosztów należy zrobić nie „wstecz", lecz na bieżąco. Koszty z tytułu odpisów amortyzacyjnych należy skorygować w dacie faktycznego otrzymania dofinansowania (por. interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 listopada 2017 r., IBPBI/2/ 423-353/14-1/PC i z 13 czerwca 2017 r., 1462-IPPB6.4510.37. 2017.2.AG).

Na jakiej podstawie

Jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, to korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty (art. 15 ust. 4i ustawy o CIT art. 22 ust. 7c ustawy o PIT). Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa wyżej, podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, to podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów (art. 15 ust. 4j ustawy o CIT i art. 22 ust. 7 d ustawy o PIT).

Wydaje się, że organy podatkowe zrezygnowały z twierdzenia, iż przedmiotowa korekta (dokonywana na „bieżąco" a nie „wstecz") powinna zostać ujęta w okresie rozliczeniowym, w którym został otrzymany dokument potwierdzający przyczyny korekty (w tym przypadku może to być decyzja potwierdzająca przyznanie dotacji), a nie w momencie faktycznego otrzymania dotacji. Stanowisko takie było prezentowane m.in. interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 kwietnia 2017 r. (1462-IPPB6.4510.37. 2017.1.AG), która została następnie zmieniona. Nurty orzecznictwa podatkowego potrafią powracać, nie można więc wykluczyć powrotu takiego stanowiska.

Odpowiedniemu zmniejszeniu powinny oczywiście podlegać także bieżące (rozliczane po otrzymaniu dofinansowania) odpisy amortyzacyjne (por. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 listopada 2017 r., 0111- KDIB2-1.4010.216.2017.2.ZK).

Autor jest doradcą podatkowym

podstawa prawna: ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. DzU z 2017 r., poz. 2343 ze zm.)

podstawa prawna: ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz. 200)

Odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane według zasad określonych w art. 16a–16m ustawy o CIT i art. 22a – art. 22o ustawy o PIT, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie, są wyłączone z kosztów podatkowych (art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT i art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o PIT).

Pozostało 90% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Edukacja i wychowanie
Afera w Collegium Humanum. Wykładowca: w Polsce nie ma drugiej takiej „drukarni”
Edukacja i wychowanie
Rozporządzenie o likwidacji zadań domowych niezgodne z Konstytucją?
Praca, Emerytury i renty
Są nowe tablice GUS o długości trwania życia. Emerytury będą niższe