Prawo bilansowe dopuszcza – w sprawach nieuregulowanych przepisami krajowymi – możliwość stosowania przez przedsiębiorstwa w ramach przyjętej polityki rachunkowości odpowiednich standardów międzynarodowych w zakresie sprawozdawczości finansowej oraz rachunkowości (art. 10 ust. 3 ustawy o rachunkowości; dalej: uor). Taka sytuacja pojawia się w przypadku księgowego rozliczania opcji na akcje – pomocne w tym obszarze są wskazówki zawarte w MSSF 2 „Płatności w formie akcji".
Czytaj także: Zamiana opcji na akcje - skutki podatkowe dla uczestników programu motywacyjnego
W myśl MSSF 2, opcje na akcje, będące instrumentami kapitałowymi, stanowią umowę dającą posiadaczowi prawo do subskrybowania akcji jednostki po stałej lub możliwej do określenia cenie przez określony czas. Opcje na akcje przyznawane są pracownikom jako część pakietu wynagradzania. Mogą również stanowić dodatkową formę gratyfikacji, będącą zachętą dla pracowników do pozostania w firmie lub nagrodą za ich wysiłki w poprawieniu wyników jednostki, takich jak: osiągnięcie określonego wzrostu zysków lub określonego wzrostu cen akcji.
Nabycie przez pracowników uprawnień do opcji na akcje uzależnione jest od spełnienia przez nich określonych warunków, związanych ze świadczeniem usług lub z dokonaniami (wynikami) gospodarczymi podmiotu przyznającego takie opcje.
Przyznanie pracownikom opcji na akcje może wiązać się (jak już o tym wspomniano) z wykonaniem przez nich na rzecz podmiotu (przedsiębiorcy) przyznającego opcje określonych usług (opcje stanowią wówczas formę zapłaty, gratyfikacji za wykonane usługi). Po stronie przedsiębiorcy pojawia się wówczas kwestia wyceny takich usług.