2. świadczenia polegające na zakwaterowaniu i wyżywieniu, o których mowa w art. 15x ust. 3 pkt 1 ustawy o COVID-19.
PRZYKŁAD 4.
Czy świadczenie postojowe, jakie otrzyma przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą, będzie podlegało wpisaniu do podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Nie, świadczenie postojowe, o których mowa w art. 15zq ustawy o COVID-19, zostało zwolnione od podatku w art. 52m ustawy o PIT, w związku z tym nie podlega wpisaniu do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Darowizny a COVID-19
Od podstawy obliczenia podatku można odliczyć darowizny przekazane od 1 stycznia 2020 r. do 30 września 2020 r. na przeciwdziałanie COVID-19. Przy czym odliczeniu podlegają darowizny przekazane wyłącznie następującym jednostkom:
1) podmiotom wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do wykazu, o którym mowa w art. 7 ustawy o COVID-19;
2) Agencji Rezerw Materiałowych z przeznaczeniem na cele wykonywania zadań ustawowych;
3) Centralnej Bazy Rezerw Sanitarno-Przeciwepidemicznych z przeznaczeniem na cele wykonywania działalności statutowej.
W wymienionym zakresie przyjęto preferencyjną zasadę, przyjmując, że w przypadku darowizny przekazanej:
- do 30 kwietnia 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 200 proc. wartości darowizny;
- w maju 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 150 proc. wartości darowizny;
- od 1 czerwca 2020 r. do 30 września 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca wartości darowizny.
PRZYKŁAD 5.
Czy w przypadku darowizny, przekazanej przez osobę fizyczną na walkę z COVID-19, odliczenie jest limitowane w granicach 6 proc. dochodu tego podatnika?
Nie, darowizny przekazywane na walkę z COVIZ-19 odliczane są od dochodu bez limitowania.
Uproszczone wpłacanie zaliczek
Podatnicy, którzy mają status małego podatnika, a którzy na 2020 r. wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek od dochodów z działalności gospodarczej, jeżeli ponoszą negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19, będą mogli z tej metody zrezygnować. Począwszy od zaliczek należnych za okres marzec–grudzień 2020 roku, mają prawo opłacać zaliczki od rzeczywistego dochodu podatkowego. Przy ich obliczaniu uwzględnia się zaliczki zapłacone w uproszczonej formie. O rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek podatnicy będą informować w zeznaniu po zakończeniu roku 2020.
Przytoczony przepis daje możliwość zrezygnowania z uproszczonej metody wpłacania zaliczek wszystkim podatnikom, którzy mają status małego podatnika. Niestety, dla większych podmiotów ustawodawca nie przewidział możliwości rezygnacji z uproszczonej metody wpłacania zaliczek, nawet w obliczu aktualnej epidemii i prawdopodobieństwa powstania nadpłaty podatku na koniec roku.
Zauważyć jednak należy, że podmioty, które nie mają statusu małego podatnika mogą – na podstawie art. 22 § 2 Ordynacji podatkowej – wnioskować o ograniczenie wysokości bieżących zaliczek na podatek od dochodów z działalności gospodarczej. Przedmiotowy przepis wskazuje, że organ podatkowy, na wniosek podatnika, ogranicza pobór zaliczek na podatek, jeżeli podatnik uprawdopodobni, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu lub zysku przewidywanego na dany rok podatkowy.
PRZYKŁAD 6.
Czy przedsiębiorca, który wybrał metodę uproszczoną wpłacania zaliczek może dopiero począwszy od kwietnia przejść na metodę realną, a za marzec zapłacić jeszcze zaliczkę z zastosowaniem metody uproszczonej?
Przepisy dają prawo podatnikom do zrezygnowania w trakcie roku podatkowego z uproszczonej metody wpłacania zaliczek. Jest to prawo podatnika a nie obowiązek. Prawo do zmiany podatnik ma już począwszy do zaliczki obliczanej za marzec. Biorąc pod uwagę cel wprowadzonych rozwiązań, wydaje się, że z tego prawa podatnik może skorzystać również później, np. od kwietnia, czy od maja.
Jednorazowe odpisy amortyzacyjne
Podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, które zostały nabyte w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19 i wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2020 roku.
Za towary, o których mowa w przywołanym przepisie, uważa się w szczególności: maseczki ochronne, respiratory, środki odkażające, medyczną odzież ochronną, ochraniacze na obuwie, rękawiczki, okulary, gogle, środki do dezynfekcji i higieny rąk.
W odniesieniu do przedstawionej preferencji, ustawodawca postanowił, że jednorazowe odpisy amortyzacyjne są możliwe w odniesieniu do tych środków trwałych, które zostały wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2020 r. Mogą to zatem być także środki trwałe nabyte i wcześniej, np. w 2019 roku, czy też nabyte w okresie styczeń-marzec, czyli przed formalnym wejściem w życie nowych przepisów. Prawo do jednorazowego odpisu jest uzależnione wyłącznie od daty wprowadzenia do ewidencji środka trwałego zakupionego do produkcji towarów wykorzystywanych do walki z COVID-19. W zakresie jednorazowych odpisów nie ma też żadnych ograniczeń kwotowych, jeśli chodzi o wartość nabywanych środków trwałych, czy też wartość odpisu zaliczonego do kosztów uzyskania przychodów.
PRZYKŁAD 7.
Czy aby skorzystać z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego środka trwałego, zakupionego do produkcji rzeczy wykorzystywanych do walki z COVID-19, musi on być fabrycznie nowy?
Ustawodawca nie wprowadza ograniczeń w tym zakresie. Jednoazowe odpisy są możliwe zarówno w odniesieniu do środków trwałych nowych, jak i używanych.
Terminowe regulowanie zobowiązań
Ustawa wprowadza zwolnienie z obowiązku stosowania przepisów, dotyczących tzw. ulgi na złe długi, podatników, którzy obowiązani są do zwiększania dochodu, stanowiącego podstawę obliczenia należnych w 2020 r. zaliczek na podatek z działalności gospodarczej, o niezapłacone w terminie zobowiązania, które podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.
Zwolnieni z tego obowiązku są jednak tylko podatnicy, u których spełnione zostały łącznie następujące warunki:
1) podatnik poniósł w danym okresie rozliczeniowym negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19,
2) uzyskane przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym przychody są niższe o co najmniej 50 proc. w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku podatkowego, a w przypadku podatnika, który rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w 2019 r. – w stosunku do uzyskanych w tym roku średnich przychodów.
Zwolnienie z obowiązku stosowania przepisów dotyczących „ulgi na złe długi", obarczone jest dość restrykcyjnymi warunkami. Może z niego korzystać tylko taki dłużnik, który odnotował spadek przychodów w danym miesiącu o minimum 50 proc. w stosunku do analogicznego miesiąca z roku poprzedniego. Chcąc skorzystać z tej preferencji, dłużnik będzie musiał analizować, czy w miesiącu, w którym upływa 90. dzień od wyznaczonego terminu płatności danego zobowiązania, odnotowano również spadek przychodów o minimum 50 proc. względem takiego samego miesiąca roku poprzedniego.
Warto zauważyć, że komentowany przepis wyłącza obowiązek stosowania przepisów po stronie dłużników. Wierzyciele, bez względu na sytuację i postępowanie dłużnika, mają prawo zmniejszyć swoją podstawę opodatkowania o, zaliczaną do przychodów należnych, wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, która nie została uregulowana w terminie 90. dni od wyznaczonego terminu płatności.
PRZYKŁAD 8.
Podatnik otrzymał fakturę dokumentując zakup surowców do produkcji w lutym 2020 r.
Termin płatności tej faktury wyznaczono na dzień 10 marca 2020 r.
Podatnik nie ureguluje tej faktury aż do momentu, kiedy upłynie 90. dzień od wyznaczonego terminu płatności, tj. 8 czerwca 2020 r.
Podatnik (dłużnik) nie będzie musiał zwiększać podstawy opodatkowania za czerwiec, jeśli w czerwcu odnotuje spadek przychodów o co najmniej 50 proc. w stosunku do tego samego miesiąca z roku poprzedniego.
UWAGA!
Stosowanie przepisów, dotyczących ulgi na złe długi, zawieszone jest po stronie dłużników. Wierzyciele mają nadal prawo do zmniejszania swojej podstawy, jeśli nie otrzymają zapłaty po upływie 90. dni od wyznaczonego terminu płatności.
Bożena Nowicka doradca podatkowy w DORADCA Zespół Doradców Finansowo-Księgowych sp. z o.o. w Lublinie, wykładowca Stowarzyszenia Księgowych w Polsce
Ostatnia szansa na wzięcie udziału w konkursie!
Stowarzyszenie Księgowych w Polsce wraz z firmą Soneta sp. z o.o. po raz czwarty zapraszają do udziału w konkursie Księgowi Przyszłości. Jeszcze można wziąć udział w I etapie – rejestracja na portalu ksiegowiprzyszlosci.pl cały czas trwa! Zachęcamy do zebrania trzyosobowej drużyny i udziału w rywalizacji. Konkurs rozgrywany jest w trzech kategoriach:
- księgowa zawodowa (KZ),
- płacowo-kadrowa (PiK),
- księgowa studencka (KS).
W I etapie konkursu drużyny mierzą się w tekście online za pośrednictwem portalu www.ksiegowiprzyszlosci.pl. Test składa się z 30 wylosowanych pytań – na odpowiedź na każde z nich uczestnicy mają 3 minuty, a odpowiedzi automatycznie zapisują się na koncie drużyny. Wyniki testu wraz z informacją, które drużyny przejdą do II etapu konkursu zostaną ogłoszone na stronie konkursu. Wówczas rozpocznie się II etap – również w formie testu online.
Ruszył wyścig po cenne nagrody, nie może Cię w nim zabraknąć!
Więcej informacji na www.ksiegowiprzyszlosci.pl oraz www.skwp.pl
Komentarz eksperta
Dr Grzegorz Matysek,Członek Zarządu DORADCA Sp. z o.o. Zespół Doradców Finansowo- -Księgowych w Lublinie
Tarcza Antykryzysowa wprowadza wiele zmian w obszarze prawa podatkowego, w tym w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich jest kilka, które rzeczywiście mogą przyczynić się do zmniejszenia obciążeń podatkowych w tym trudnym dla przedsiębiorców okresie.
Do istotnych zmian można zaliczyć odroczenie terminu przekazania przez płatników pobranych z wynagrodzeń pracowników zaliczek na PIT. Odroczenie terminu przekazania podatku pobranego w marcu i kwietniu ma na celu poprawę bieżącej płynności finansowej u pracodawców. Szkoda tylko, że poza podatkiem od wynagrodzeń pracowników etatowych ustawodawca nie zdecydował się również na odroczeniu zaliczek pobranych ze wszystkich tytułów, o których mowa w art. 13 ustawy o PIT, lecz ograniczył się jedynie do umowy zlecenia i umowy o dzieło.
Kolejna istotna zmiana to możliwość ustawowej rezygnacji z uproszczonej metody wpłacania zaliczek począwszy od marca. Tu również jest pewien niedosyt, że ustawodawca nie poszedł dalej i nie dał takiej możliwości wszystkim przedsiębiorcom. Co prawda duzi przedsiębiorcy mogą wnioskować o ograniczenie poboru zaliczki na podstawie art. 22 par 2a Ordynacji podatkowej, to jednak gdyby zostały wprowadzone rozwiązanie systemowe dla wszystkich, zapewne umniejszyłoby to pracy zarówno podatnikom, księgowym, jak i urzędom skarbowym.
Dobrze, że ustawodawca dał więcej czasu na złożenie indywidualnych zeznań podatkowych. Jednak nadal mamy wątpliwość, czy dla rozliczeń składanych po 30 kwietnia a przed 1 czerwca, będą naliczane odsetki od zaległości podatkowych, czy też nie.
Niestety, przy okazji wprowadzono też zmiany, które nieszczególnie pomogą przedsiębiorcom. Mowa o podwyższeniu limitu zwolnienia z PIT do 2000 zł świadczeń finansowanych pracownikom ze środków ZFŚS. Jest to, co prawda, zmiana korzystna dla pracowników, jednak pracodawcom jej wprowadzenie w trakcie trwającego roku podatkowego może sprawić tylko kłopot.
