Wyniki inwentaryzacji ciągłej rozlicza się na takich samych zasadach jak tej przeprowadzanej na koniec roku. Stosowanie tej metody pozwala m.in. na precyzyjny pomiar ubytków i określenie konkretnych problemów w obrębie grupy produktów.
Inwentaryzacja ciągła polega na sukcesywnym ustalaniu rzeczywistego stanu składników majątkowych tak, aby w wyznaczonym okresie przeprowadzić spisy z natury określonych części majątku. Metoda ta polega na rozłożeniu czynności inwentaryzacyjnych i ustalaniu rzeczywistego stanu poszczególnych składników aktywów w taki sposób, aby raz na rok (lub np. raz na dwa lata dla wybranych aktywów) stan ten został ustalony dla wszystkich składników danego rodzaju aktywów. W tym celu sporządza się szczegółowy plan inwentaryzacji ciągłej, zawierający terminy spisów i określenie rodzajów składników, które w danym okresie zostaną spisane.
Inwentaryzacja ciągła ma na celu dokładne zmierzenie poziomu skuteczności strategii ochronnej wybranej przez jednostkę. Za jej pomocą można uzyskać dodatkowe dane, które determinują decyzję jednostki, czy wprowadzić strategię ochronną dla określonej grupy produktów. Inwentaryzacja ciągła jest powszechnie wykorzystywana centrach dystrybucyjnych i magazynach.
Regulacje ustawowe
Przepisy dotyczące inwentaryzacji są uregulowane w rozdziale trzecim ustawy o rachunkowości (dalej: uor). Do katalogu metod wskazanych przez ustawodawcę dla poszczególnych grup aktywów zalicza się m.in. spis z natury. Ustawodawca nie określa jednak, czy spis z natury ma zostać przeprowadzony metodą ciągłą czy okresową. Za wskazówkę w tym zakresie trudno uznać zaliczenie do elementów rachunkowości okresowego ustalania lub sprawdzania drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów. W tym przypadku wydaje się, że w art. 4 ust. 3 pkt 3 uor ustawodawca użył terminu „okresowe" dla podkreślenia konieczności regularnego przeprowadzania inwentaryzacji, a nie metody inwentaryzacji. W szczególności, że odpowiednio przeprowadzona inwentaryzacja ciągła spełnia warunek regularności.
Tym samym można uznać, że ustawa dopuszcza przeprowadzanie inwentaryzacji metodą ciągłą. Należy jednak pamiętać, że termin i częstotliwość takiej inwentaryzacji muszą odpowiadać wymogom zawartym w art. 26 uor.
