Dwa ostatnie rozwiązania – pomimo analogicznych regulacji zawartych w kodeksie pracy – są regulacją szczególną opartą na ustawie o Covid-19. Mają charakter czasowy, a okres ich stosowania powinien wynikać z porozumienia zawartego ze stroną społeczną.
Okres ten powinien być przy tym związany z sytuacją gospodarczą pracodawcy. Porozumienia nie powinny być zatem zawierane na okres, w którym spadek obrotów gospodarczych wywołanych koronawirusem nie będzie już istotny dla funkcjonowania pracodawcy.
Z nowych rozwiązań wprowadzonych ustawą może skorzystać pracodawca:
- u którego wystąpił spadek obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia Covid-19 (analogicznie jak w przypadku przestoju ekonomicznego czy obniżenia wymiaru czasu pracy na podstawie ustawy) oraz
- który nie zalega w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy do końca trzeciego kwartału 2019 r.
Te rozwiązania nie są zatem dostępne dla wszystkich pracodawców.