W art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym (dalej u.s.g.) przewidziano także rozwiązanie polegające na tym, że do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej rada gminy może upoważnić organ wykonawczy jednostki pomocniczej (np. sołtysa, zarząd dzielnicy), a także organ własnej jednostki organizacyjnej bądź organ podmiotu, któremu gmina w drodze umowy zleciła wykonywanie swoich zadań (art. 9 ust. 1 u.s.g.). Tylko rada gminy może udzielić takiego upoważnienia. Nie może zrobić tego wójt.
W wyroku NSA z 26 listopada 2013 r. (sygn. II OSK 2409/13, LEX nr 1430374) przyjęto, że omawiana regulacja stanowi podstawę do przekazania przez radę gminy podmiotowi zewnętrznemu kompetencji do wydawania aktów oraz podejmowania wszelkich czynności o charakterze publicznoprawnym, w tym prowadzących do ustalenia (odmowy ustalenia), stwierdzenia (odmowy stwierdzenia), czy też potwierdzenia (odmowy potwierdzenia) uprawnienia lub obowiązków określonych przepisami prawa administracyjnego. Okoliczność, że podejmowane czynności, posiadając niewątpliwie charakter indywidualny, nie muszą wszystkie prowadzić do wydania decyzji, nie może prowadzić do zawężenia możliwej delegacji uprawnienia.
Zwraca się jednak uwagę, że wskazywanie w uchwale podjętej na podstawie art. 39 ust. 4 u.s.g., co należy rozumieć pod pojęciem załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej oraz w jakiej formie mają być załatwiane sprawy, których dotyczy ta uchwała, jest wykroczeniem poza zakres upoważnienia ustawowego. Kwestie te należą do materii ustawowej i są regulowane przepisami prawa materialnego i procesowego, a rada gminy nie może regulować kwestii, które są ujęte w materii ustawowej. Taka regulacja byłaby zawsze albo powtórzeniem albo modyfikacją przepisu ustawowego (por. np. rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody dolnośląskiego z 18 marca 2014 r., sygn. NK-N.4131.90.1.2014.KW, Dz.Urz. woj. dolno. z 2014 r. poz. 1535).
Podkreśla się również, że zakresy upoważnień wynikające z art. 39 ust. 2 i 4 u.s.g. są odmienne. Upoważnienie przyznane na mocy art. 39 ust. 2 u.s.g. uprawnia podmiot, który uzyskał takie upoważnienie, do działania w imieniu wójta. Natomiast upoważnienie przyznane przez radę gminy wiąże się z przekazaniem podmiotowi, który je otrzymał, realizacji określonego zadania i załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej nie w imieniu wójta, ale w imieniu własnym (por. rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody dolnośląskiego z 6 marca 2014 r., znak NK-N.4131.119.1.2014.RJ1, Dz.Urz. woj. dolno. z 2014 r. poz. 1232).
Przykład: