Problem
O świadczenie wychowawcze na pierwsze dziecko w rodzinie ubiega się jego matka. W 2014 roku pobierała ona zasiłek dla bezrobotnych, do którego nie ma już prawa, mimo że nadal jest bezrobotna. Ponadto zarobki ojca dziecka z umowy zlecenia w 2014 r. były wyższe niż obecnie, gdyż sporządzono później aneks do tej umowy. Czy przy ustalaniu prawa do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko wójt powinien uwzględnić wszystkie te zmiany w sytuacji dochodowej rodziny? – pyta czytelnik.
Co mówią przepisy
W art. 5 ust. 3 i 4 ustawy 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (dalej: ustawa 500+) przewidziano, że świadczenie wychowawcze przysługuje na pierwsze dziecko tylko wtedy, gdy dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza 800 zł, a jeżeli członkiem rodziny jest dziecko niepełnosprawne – 1200 zł.
Zgodnie z definicjami zawartymi w art. 2 ustawy 500+ pojęcie dochód oznacza dochód w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych, dochód rodziny – sumę dochodów członków rodziny, a dochód członka rodziny – przeciętny miesięczny dochód osiągnięty przez tę osobę w roku kalendarzowym poprzedzającym okres, na jaki ustalane jest prawo do świadczenia wychowawczego. W sytuacji gdy prawo do świadczenia ustala się na dziecko pozostające pod opieką opiekuna prawnego, uwzględnia się tylko dochód dziecka (art. 7 ust. 9 ustawy 500+).
Pierwszy okres, na który ustala się prawo do omawianego świadczenia, rozpoczął się 1 kwietnia 2016 r. i kończy się 30 września 2017 r. Przy uznawaniu prawa do świadczenia na ten okres bierze się pod uwagę dochody z 2014 roku (art. 48 ustawy 500+).
Prawo do świadczenia wychowawczego ustala się z uwzględnieniem zawartych w ustawie 500+ regulacji o utracie i uzyskaniu dochodu (art. 2 pkt 19–20 i art. 7 ust. 1–3 tej ustawy). Utratą dochodu jest m.in. utrata prawa do zasiłku dla bezrobotnych bądź utrata zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Przy ustalaniu dochodu, dochód utracony nie jest uwzględniany.