Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi rozpatrywał sprawę ojca od 2014 r. wychowującego samotnie dziecko. Po ustanowieniu programu Rodzina 500+ przyznano mu świadczenie. Jednak od 26 stycznia 2017 r., zgodnie z wyrokiem sądu, mężczyzna przebywa w areszcie śledczym. Dlatego odebrano mu prawo do świadczenia wychowawczego. Aby otrzymywać 500+, trzeba bowiem mieszkać z dzieckiem i faktycznie sprawować nad nim opiekę. Ojciec twierdzi, że wcale nie zaprzestał sprawowania opieki nad synem. Odwołał się więc od niekorzystnej decyzji.

WSA przyznał mu rację. Pobyt w areszcie ma charakter okresowy i nie jest równoznaczny z mieszkaniem w nim. Miejscem zamieszkania jest bowiem miejsce, w którym osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu (art. 25 kodeksu cywilnego). Niewątpliwie izolacja penitencjarna skarżącego nie spowodowała zmiany w kategorii miejsca zamieszkania. Według sądu ojciec wciąż więc mieszka z dzieckiem i może otrzymywać 500+. Ustalenie przez sąd miejsca pobytu dziecka przy jednym z rodziców powoduje, że dziecko przy tym z rodziców ma pobyt stały, natomiast każdorazowy pobyt w innym miejscu – np. u drugiego rodzica – musi być traktowany jak tymczasowy. Aresztant podkreślał zaś, że podczas pobytu w izolacji utrzymywał z synem kontakt, zapewnił mu opiekę faktyczną i świadczenia wychowawcze w całości zostały przeznaczone na potrzeby dziecka.

Celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokajaniem jego potrzeb życiowych. Tym samym prawo do pobierania świadczenia powinna mieć osoba faktycznie sprawującą opiekę nad dzieckiem i ponosząca związane z tym wydatki, o ile tylko należy do ustawowego katalogu osób uprawnionych do występowania o nie i pobierania (matka, ojciec, opiekun faktyczny albo opiekun prawny dziecka), a dziecko może być uznane za członka jej rodziny. W rozpoznawanej przez WSA sprawie wykonywanie władzy rodzicielskiej nad synem powierzono ojcu, co przesądza o tym, że tworzy on z nim rodzinę w rozumieniu przepisów ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci.

Sygn. akt: II SA/Łd 891/17