NSA: zwolnienie z podatku bankowego dla instytucji objętych programem naprawczym obejmowało cały okres rozliczeniowy

Chodziło o zakres zwolnienia dla tych instytucji, które wpadły w turbulencje finansowe.

Bank z wnioskiem o interpretację nowego podatku wystąpił w maju 2016 r. Wyjaśnił, że w związku ze znacznymi obciążeniami finansowymi i groźbą wystąpienia straty bilansowej zaistniały przesłanki zobowiązujące zarząd do rozpoczęcia postępowania naprawczego. Taka procedura została wdrożona i ostatecznie bank objęto programem naprawczym. Przy czym z pisma KNF wynikało, że za moment objęcia banku programem postępowania naprawczego należy uznać datę złożenia programu w KNF (co nastąpiło w marcu 2016 r.).

Koło ratunkowe

Taka sytuacja otwierała też furtkę do pewnych przywilejów podatkowych. Zgodnie bowiem z obowiązującym wówczas brzmieniem art. 11 ust. 2 pkt 1 ustawy z podatku zwolnieni byli podatnicy objęci programem postępowania naprawczego (obecnie wdrożonym planem naprawy).

Czytaj także: Kotłownia też może zapłacić podatek bankowy

Bank postanowił się jednak upewnić, czy ze zwolnienia miał prawo skorzystać już od marca 2016 r., czyli miesiąca, w którym przedłożył program naprawczy KNF. Sam uważał, że od tego momentu nie ciążył na nim obowiązek obliczenia i wpłaty podatku bankowego aż do chwili zakończenia programu postępowania naprawczego.

Tego stanowiska nie potwierdził jednak fiskus. Przypomniał, że podatek bankowy ma charakter miesięczny. Zgodził się, że jeśli bank został objęty programem postępowania naprawczego 21 marca, to spełniona została przesłanka zwolnienia. Niemniej obowiązek podatkowy powstaje w pierwszym dniu miesiąca, którego podatek dotyczy. W konsekwencji późniejsze przyznanie zwolnienia nie może mieć wpływu na wymiar podatku za marzec 2016 r.

Instytucja nie zgodziła się z taką wykładnią przepisów. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przekonywała, że nie ma podstaw do podziału okresu rozliczeniowego na części. Zdaniem banku pod uwagę należy brać również cel zwolnienia, czyli wsparcie dla instytucji w trudnej sytuacji.

Cel jest też ważny

Ta argumentacja przekonała warszawski WSA. Zgodził się z bankiem, że racjonalny ustawodawca sporne zwolnienie podatkowe wprowadził po to, by ograniczyć dodatkowe obciążenia nakładane na instytucje finansowe będące w trudnej sytuacji ekonomicznej, która uzasadniała objęcie ich programem postępowania naprawczego.

Tak samo uznał NSA. Wskazał na miesięczny charakter spornego podatku. Podkreślił, że w tym przypadku powstał obowiązek podatkowy, ale nie zobowiązanie podatkowe. Ono mogło powstać dopiero na ostatni dzień miesiąca. Poza tym, żeby przyznać rację fiskusowi, musiałby istnieć przepis określający rozliczenie podatku na inny dzień niż ostatni dzień miesiąca. Dlatego, jak tłumaczył sędzia NSA Tomasz Kolanowski, rację ma bank, że to zwolnienie obejmuje cały okres rozliczeniowy.

– To ważne rozstrzygnięcie – ocenia Krzysztof J. Musiał, doradca podatkowy, partner w kancelarii Musiał i Partnerzy. Podkreśla, że podatek bankowy jest nowym tworem w opodatkowaniu w Polsce, w związku z czym budzi wątpliwości, jakie będzie jego praktyczne stosowanie. Potwierdza to sporna sprawa, w której niejako od razu NSA musiał zmierzyć się z jego charakterem. Wyrok jest prawomocny.

Sygn. akt: II FSK 948/18

Postępowanie Podatkowe NSA Orzecznictwo Sądów i Trybunałów

Chodziło o zakres zwolnienia dla tych instytucji, które wpadły w turbulencje finansowe.

Pozostało 80% artykułu

2 / 3

artykułów

Czytaj dalej. Subskrybuj