Pomylić się może każdy: i podatnik, i urzędnik skarbówki. Nie może być jednak tak, że za błędy płaci tylko ten pierwszy. Potwierdził to w środę Naczelny Sąd Administracyjny w precedensowym wyroku o skutkach stosowania się do wadliwej interpretacji fiskusa.
Złe początki
Skarżący, jak tysiące podatników w Polsce, postanowił się upewnić, czy dobrze rozlicza daniny. We wniosku o interpretację opisał, że sprzedał niezabudowane działki. VAT nie rozliczył, bo transakcję potraktował jako zwolnioną z niego dostawę gruntów niezabudowanych. Fiskus odpowiedział, że zrobił źle. W tej sytuacji przedsiębiorca wybrał bezpieczny wariant: w lutym 2008 r. skorygował VAT za lipiec i wrzesień 2007 r., do urzędu wpłacił 1,5 mln zł zaległego VAT z odsetkami, a interpretację zaskarżył. Utrzymywał, że to jego wykładnia jest prawidłowa. I miał rację, co potwierdził krakowski WSA.
W styczniu 2013 r. podatnik znów dokonał korekty i wystąpił o nadpłatę. Od 1,5 mln zł VAT, jak się okazało zapłaconego niesłusznie, zażądał 56 tys. zł odsetek od dnia korekty na korzyść fiskusa.
Fiskus daninę oddał, nieco nawet górką, ale tylko dlatego, że nadpłaty nie zwrócił w terminie. O wypłacie odsetek za cały okres, gdy pieniądze leżały na jego koncie, słyszeć nie chciał. Jego zdaniem zasada nieszkodzenia podatnikowi, który zastosuje się do błędnej interpretacji, nie obejmuje odsetek. Tezę o dziurawej ochronie przed błędem fiskusa potwierdził krakowski WSA.
Rację podatnikowi przyznał dopiero NSA. Na sprawę podatników, którzy zastosowali się do wadliwej wykładni fiskusa, a potem wygrali z nim spór w sądzie, spojrzał zupełnie inaczej: stosowanie się do interpretacji nie może szkodzić – podkreślił. To istotna zasada, bo jeśli podatnik dobrowolnie zastosuje się do interpretacji, to nie może mu ona szkodzić, nawet jeśli jest błędna. Szkoda sprowadza się do tego, że zapłacił nienależną daninę i nie mógł nią dysponować. NSA przypomniał, że ustawodawca zadbał o mechanizm naprawy szkody zarówno ponoszonej przez państwo, jak i obywatela. Temu pierwszemu gwarantuje odsetki od zaległości, drugiemu oprocentowanie nadpłat.
