Tematyka cen transferowych jest obecnie jednym z głównych zagadnień znajdujących się w obszarze szczególnego zainteresowania administracji podatkowej. W ostatnim czasie można zaobserwować zintensyfikowane kontrole w tym zakresie, których celem jest wykrycie nieprawidłowości związanych z niewłaściwym ustalaniem cen w transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi. Ponadto, od 1 stycznia 2017 roku podatników czekają rewolucyjne zmiany przepisów regulujących obowiązki dokumentacyjne. Wszystko to sprawia, że w najbliższym czasie podatnicy staną przed wyzwaniem dotyczącym zabezpieczenia swoich rozliczeń wewnątrzgrupowych przed ryzykiem kwestionowania przez administrację podatkową rynkowego charakteru warunków takich rozliczeń.
Obecnie jedynym i skutecznym narzędziem ograniczenia przez podatników ryzyka w zakresie cen transferowych są uprzednie porozumienia cenowe (Advanced pricing agreement – APA).
Strony działają z wyprzedzeniem
Uprzednie porozumienie cenowe jest formalnym porozumieniem zawieranym pomiędzy podatnikiem i ministrem finansów, którego celem jest rozwiązanie z wyprzedzeniem potencjalnych sporów dotyczących cen transferowych. Wniosek o zawarcie APA składa się do ministra finansów, który jest organem właściwym w sprawie porozumienia.
Istotą uprzednich porozumień cenowych jest uzgodnienie z Ministrem Finansów metodologii kalkulacji cen transferowych, która następnie zostaje potwierdzona w sposób formalny w decyzji w sprawie porozumienia. Chociaż postępowanie w celu zawarcia APA kończy się wydaniem decyzji, cała procedura polega na rozmowach, uzgodnieniach i dobrowolności, a więc na porozumieniu między stronami. Natomiast decyzja kończąca postępowanie jest tylko potwierdzeniem stanowisk uzgodnionych w czasie trwania procedury APA, a więc jest wynikiem konsensusu, do jakiego doszły obie strony.
W związku z negocjacyjnym charakterem postępowania, APA zapewnia możliwość bezspornego konsultowania się i współpracy podatnika z władzami podatkowymi oraz możliwość przedstawienia własnego stanowiska w przyjaznej atmosferze. Ponadto, współpraca na zasadach dobrowolności stwarza warunki umożliwiające określenie jak najbardziej prawidłowej metodologii wyceny danej transakcji, nierzadko ze szczególnym uwzględnieniem specyficznych warunków, w jakich funkcjonuje podatnik. Pozwala to na włączenie od początku wszystkich zainteresowanych stron w procedurę, co zapewnia efektywność i pewność postępowania.