Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 września 2016 r. (II FSK 2210/14).
Spółka (bank) połączyła się przez przejęcie z innym bankiem. Tym samym wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe banku zgodnie z art. 93 § 1 i 2 ordynacji podatkowej. We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej spółka spytała, czy prawa wynikające z interpretacji indywidualnych, wydanych bankowi po 1 lipca 2007 r., przeszły po połączeniu na spółkę jako następcę prawnego banku. Na tak postawione pytanie spółka sama odpowiedziała twierdząco: jej zdaniem jest tak pod warunkiem, że stan faktyczny się nie zmienił. Zdaniem spółki wynika to z zasady sukcesji generalnej wyrażonej w ordynacji podatkowej. Zmiana prawa od 1 lipca 2007 roku nie wpłynęła na zasady przechodzenia praw wynikających z interpretacji indywidualnych.
Organ nie zgodził się jednak ze stanowiskiem spółki. Jego zdaniem interpretacja indywidualna chroni wyłącznie podmiot, dla którego została wydana. Dlatego ma zastosowanie jedynie do banku. Tym samym nie chroni spółki niezależnie od tego, czy bank zastosował się do interpretacji czy nie. Zdaniem organu nie ma znaczenia fakt tożsamości stanu faktycznego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację. Zdaniem sądu interpretacja indywidualna chroni podmiot, dla którego została wydana, a także podmiot przejmujący na podstawie art. 93 § 1 ordynacji podatkowej. WSA powołał stosowne orzecznictwo NSA na poparcie swojego stanowiska.
NSA oddalił skargę kasacyjną. Zdaniem sądu spółka przejmuje od banku stan prawny, a nie faktyczny, więc pozytywne skutki interpretacji będą miały do niej zastosowanie. Warunkiem tego będzie jednak zastosowanie się przez bank do wydanej interpretacji. Rozpatrując stanowisko organu podatkowego NSA uznał, że jedynie zmiana stanu faktycznego uzasadniałaby niemożliwość skorzystania przez spółkę z interpretacji indywidualnej. Organ mógłby także zmienić interpretację, powołując się na zmianę wykładni prawa.
