W poprzednich artykułach cyklu dotyczącego postępowania podatkowego opublikowanych w tygodniku „Podatki" 9 i 30 maja oraz 6 czerwca 2016 r. omówiliśmy najważniejsze regulacje dotyczące prowadzenia postępowania podatkowego zarówno w pierwszej, jak i w drugiej instancji.
W niniejszym artykule, kontynuując analizę tematyki związanej z postępowaniem podatkowym, omówimy działania jakie może podjąć podatnik, gdy organ nie wykazuje aktywności w postępowaniu podatkowym.
Brak aktywności urzędników
Co do zasady, załatwienie sprawy, w której konieczne jest przeprowadzenie postępowania dowodowego, powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, przy czym jeśli sprawa jest szczególnie skomplikowana – może ona, podobnie jak postępowanie odwoławcze, zostać zakończona w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania (art. 139 § 1 o.p.). Z kolei sprawy, które mogą być rozpatrzone na podstawie dowodów przedstawianych przez stronę łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania lub na podstawie faktów powszechnie znanych, tzn. wówczas gdy nie jest konieczne przeprowadzenie postępowania dowodowego – organ powinien załatwić niezwłocznie.
Terminy te mogą być przedłużane. Zgodnie z art. 140 § 1 o.p. o każdym przypadku niezałatwienia sprawy we właściwym terminie organ podatkowy obowiązany jest zawiadomić stronę, podając przyczyny niedotrzymania terminu i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego podkreśla przy tym, że nie ma przeszkód prawnych do wielokrotnego przedłużenia terminu załatwienia sprawy, jeżeli jest to usprawiedliwione jej okolicznościami (wyrok NSA z 22 lutego 2007 r., II FSK 346/06).
Choć orzecznictwo wskazuje na możliwość wielokrotnego przedłużania terminu zakończenia postępowania przez organ, ustawodawca dał podatnikowi środek w postaci ponaglenia pozwalający na wyegzekwowanie od organu terminowego rozstrzygnięcia sprawy.