Tym samym, Polska jako pierwsze państwo członkowskie UE wywiązała się z obowiązku transpozycji postanowień dyrektywy 2018/822 z 25 maja 2018 r. zmieniającej dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania w odniesieniu do podlegających zgłoszeniu uzgodnień transgranicznych.
Krajowe regulacje dotyczące MDR zostały przez ustawodawcę uregulowane w ramach rozdziału 11a działu III ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (dalej nazywana O.p.), zatytułowanego „Informacje o schematach podatkowych". Charakteryzowane przepisy budziły wątpliwości już w trakcie procesu ustawodawczego i dotyczyły min. stosunku obowiązków raportowych do tajemnicy zawodowej obowiązującej przedstawicieli zawodów prawniczych. Nadrzędnym jednak zarzutem wobec przepisów o MDR zdają się być problemy interpretacyjne, towarzyszące próbom ich wykładni, a będące skutkiem ogólności oraz nieostrości zastosowanych wyrażeń. Projektodawca, tj. Minister Finansów, zdawał się być świadomy tych problemów i już 31 stycznia 2019 r. opublikował objaśnienia podatkowe dotyczące przepisów o MDR. Ponad 100 stronicowy dokument nie wyjaśnił jednak wszystkich wątpliwości podatników, a dodatkowo przysporzył im z pewnością również i kilku nowych.
Czytaj także: MDR: raportowanie schematów podatkowych bez interpretacji podatkowych
Innym instrumentem przewidzianym w polskim prawie podatkowym i mającym na celu usuwanie niepewności prawnej podatników oraz innych podmiotów, na które ustawy podatkowe nakładają obowiązki oraz przyznanie ochrony w zakresie podejmowanych przez nich działań, są indywidualne interpretacje prawa podatkowego, uregulowane w art. 14b O.p. Mimo, że ich popularność w ostatnich latach konsekwentnie spada, to wciąż pozostają relatywnie tanim i łatwo dostępnym środkiem o charakterze informacyjno-ochronnym.
O.p. definiując interpretacje indywidualne nie wskazuje jakie konkretnie regulacje mogą być ich przedmiotem, ograniczając się w tym zakresie do określenia „przepisy prawa podatkowego". Zgodnie z art. 3 pkt 2 O.p. pojęcie to obejmuje przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz innych ratyfikowanych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Natomiast, zakres przedmiotowy wniosków o wydanie interpretację indywidualną jest ograniczony przez § 2 art. 14b O.p. przewidujący wyłączenie m.in. przepisów prawa podatkowego dotyczących właściwości organów podatkowych tudzież przepisów dotyczących przeciwdziałania unikaniu opodatkowania (tj. klauzuli GAAR oraz klauzul szczególnych).