Postępowanie podatkowe: strona ma 14 dni na odwołanie od decyzji skarbówki

Mając przede wszystkim na uwadze opisaną w poprzednim artykule (tygodnik „Podatki" z 16 maja, str. >D6-7) zasadę dwuinstancyjności postępowania podatkowego, należy wskazać na przewidzianą w art. 220 o.p. możliwość odwołania od decyzji organu podatkowego wydanej w pierwszej instancji do organu podatkowego wyższego stopnia. Z kolei zgodnie z art. 221 o.p. w przypadku wydania decyzji w pierwszej instancji przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, dyrektora izby skarbowej, dyrektora izby celnej lub przez samorządowe kolegium odwoławcze odwołanie od decyzji rozpatruje (w braku organu wyższego stopnia) ten sam organ podatkowy, stosując odpowiednio przepisy o postępowaniu odwoławczym. Prawo wniesienia odwołania przysługuje od decyzji nieostatecznej (pierwszoinstancyjnej) zarówno rozstrzygającej sprawę co do jej istoty, jak i umarzającej postępowanie.

Zarzuty, żądania i wskazanie dowodów

Zgodnie z art. 222 o.p. odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Składający odwołanie nie musi określać swoich uwag co do wydanej decyzji mianem „zarzuty". Wystarczy, że wskaże na nieprawidłowość konkretnych rozstrzygnięć, które uzasadniają wnioskowanie o uchylenie lub zmianę zaskarżonej decyzji.

Wezwanie do uzupełnienia braków

Niewypełnienie wymogów formalnych przy składaniu odwołania spowoduje, że organ wezwie na podstawie art. 169 o.p. do ich uzupełnienia w terminie siedmiu dni. Dopiero niewykonanie tego obowiązku skutkować może pozostawieniem odwołania bez rozpatrzenia.

Za pośrednictwem

Odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał decyzję, w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia (art. 223 § 1 i 2 o.p.). Czynność tę można oczywiście wykonać przez pełnomocnika.

Wnoszenie odwołania do organu, który wydał decyzję w pierwszej instancji, związane jest w dużej mierze z przysługującym mu uprawnieniem do wydania nowej decyzji bądź zmiany zaskarżonej, jeżeli uzna, że odwołanie wniesione przez stronę zasługuje na uwzględnienie w całości. Od wydanej w tym trybie decyzji stronie również służyć będzie odwołanie (art. 226 o.p.).

Tylko jeżeli organ nie skorzysta ze wskazanej wyżej prerogatywy, to zgodnie z art. 227 o.p. przekazuje odwołanie wraz z aktami sprawy organowi odwoławczemu bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania odwołania. Jednocześnie, przekazując sprawę, organ pierwszej instancji jest obowiązany ustosunkować się do przedstawionych zarzutów i poinformować stronę o sposobie ustosunkowania się do nich.

Sam sposób prowadzenia postępowania w drugiej instancji oraz rozstrzygnięcia, które mogą zapaść w jego toku, będą przedmiotem kolejnych artykułów cyklu.

Skutkiem jest wstrzymanie wykonania...

Odwołanie jest środkiem o charakterze suspensywnym, tzn. powoduje wstrzymanie w wyniku jego wniesienia wykonania zaskarżonego aktu. Zgodnie bowiem z art. 239a o.p. decyzja nieostateczna, nakładająca na stronę obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji nie podlega wykonaniu. Cytowany artykuł przewiduje jednak wyjątek, w którym decyzja pierwszoinstancyjna będzie wykonalna w postaci nadania jej rygoru natychmiastowej wykonalności.

...ale nie zawsze

W art. 239b § 1 o.p. przewidziane zostały następujące sytuacje, w których decyzji może zostać nadany rygor natychmiastowej wykonalności, tj. gdy:

1) organ podatkowy posiada informacje, z których wynika, że wobec strony toczy się postępowanie egzekucyjne w zakresie innych należności pieniężnych;

2) strona nie ma majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, które korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia;