Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.
Czytaj także: W jaki sposób rozliczyć PIT z pracy cudzoziemca
Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych nie tylko w równych ratach co miesiąc, ale także w równych ratach co kwartał albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i ustawy o CIT i art. 22i ustawy o PIT. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego (art. 16h ust. 4 ustawy o CIT i art. 22h ust. 4 ustawy o PIT).
Przykład
Spółka amortyzuje samochód osobowy metodą liniową z zastosowaniem 20-proc. rocznej stawki amortyzacyjnej. Wartość początkowa samochodu wynosi 60 000 zł. Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w grudniu 2018 r., więc pierwszego odpisu amortyzacyjnego spółka mogła dokonać za styczeń 2019 r.
W przypadku zastosowania tej metody środek trwały jest amortyzowany równomiernie przez cały okres jego użytkowania. Z wykorzystaniem tej metody podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych: