Wprowadzone od 1 stycznia 2016 roku przepisy dotyczące ujęcia korekty „na bieżąco" porządkują stan prawny. Według obecnych uregulowań przeprowadzenie korekty zależy od jej przyczyny. Nie ma natomiast znaczenia czy korekta skutkuje zmniejszeniem, czy zwiększeniem kosztów uzyskania przychodów. Nie zmieniły się jednak regulacje dotyczące przeliczania faktur korygujących wystawionych w walucie obcej na złote.
W zależności od przyczyny
Zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.
Gdy natomiast korekta jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, podatnik jest zobowiązany skorygować pierwotne rozliczenia.
Z poprzedzającego dnia roboczego
Przepisy ustawy o CIT nie zawierają szczególnych rozwiązań dotyczących zasad przeliczania przychodów wyrażonych w walutach obcych na złote w związku z korektą tych przychodów.
Zgodnie z ogólną zasadą, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Data powstania przychodu decyduje zatem o zastosowaniu właściwego kursu waluty w jakiej osiągnięto przychód.
