Przez wiele lat fiskus nakazywał traktować przychody z tytułu uprawiania sportu jako przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście.
Pogląd taki prezentowały zarówno organy podatkowe (np. interpretacje Izby Skarbowej w Katowicach z 17 grudnia 2007 r., IBPB2/415-183/07/CJS/KAN-912/09/07 i z 21 stycznia 2009 r., IBPBII/1/415-35/08/BJ), jak i sądy (np. wyrok NSA z 25 listopada 2011 r., II FSK 1002/10, czy wyrok WSA w Bydgoszczy z 4 września 2012 r., I SA/Bd 588/12).
Sytuacja zmieniła się po podjęciu przez NSA uchwały siedmiu sędziów z 22 czerwca 2015 r. (II FPS 1/15). Zgodnie z tą uchwałą: „Przychody sportowców mogą być zaliczone do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (...), jeżeli działalność sportowca spełnia kryteria określone w art. 5a pkt 6 tej ustawy i nie spełnia kryteriów z art. 5b ust. 1 tej ustawy".
NSA dopuścił kwalifikowanie przychodów z tytułu uprawiania sportu do:
- stosunku pracy albo
