Wydatki związane z życiem prywatnym nie mogą być kosztem uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej. Takie stanowisko skarbówki poparł ostatnio Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Nie zgodził się z podatnikiem, który próbował udowodnić, że ponoszenie opłat za przedszkole jest niezbędne w jego biznesie, bo inaczej nie mógłby zarabiać.
Sprawa dotyczyła przedsiębiorcy, który wraz z żoną wychowuje dwójkę małych dzieci. Oboje rodzice są aktywni zawodowo, więc nie mogą zapewnić dzieciom opieki w godzinach pracy. Przedsiębiorca wystąpił do skarbówki z pytaniem, czy udokumentowane fakturami opłaty za przedszkole mogą być kosztem uzyskania przychodu jego firmy. Argumentował, że zagwarantowanie opieki nad dziećmi pozwala mu zachować źródło przychodów. Przypomniał też, że od 2016 r. pracodawcy mogą wrzucać w koszty wydatki na utworzenie i prowadzenie zakładowego żłobka i przedszkola. Mogą też dofinansować pracownikom opłatę za przedszkole do 1000 zł miesięcznie i uznać ten wydatek za koszt podatkowy.
Czytaj także: Tolerowanie naruszeń zasad antyCOVID-owych oznacza winę
Skarbówka wydała jednak negatywną interpretację w tej sprawie. Uznała, że zapewnienie prawidłowej opieki nad małoletnim dzieckiem jest obowiązkiem rodziców (opiekunów prawnych) wynikającym z prywatnej sfery ich życia. Jest to obowiązek niezależny od ich aktywności zawodowej oraz źródła, z którego uzyskują dochody. Dlatego fiskus uznał, że przedsiębiorca nie spełnia warunków odliczenia kosztów określonych w art. 22 ustawy o PIT. Nie ma znaczenia, że tego typu wydatki nie zostały umieszczone w tzw. katalogu negatywnym, w art. 23 ustawy o PIT. Decydujący jest fakt, że nie mają związku z prowadzonym biznesem.
Podatnik zaskarżył interpretację do WSA w Warszawie. Sąd odrzucił jednak skargę i przyznał rację fiskusowi. Orzekł, iż opłata za przedszkole nie jest ponoszona w celu uzyskania przychodu bądź też zachowania lub zabezpieczenia jego źródła, lecz w celu prawidłowego wywiązania się przedsiębiorcy i jego żony z ciążących na nich obowiązków rodzicielskich. Dlatego nie ma podstaw do odliczenia tych wydatków. Wyrok jest nieprawomocny.
